Il était une fois mais pas deux …
est-ce que je peux m’asseoir à côté de vous?
zo versiert hij een plek naast mij op een bank aan de Mont des Arts
hij draagt een crèmekleurig maatpak
keurige schoenen
een rode pochet in zijn poche de poitrine
Jean, een 94-jarige Brusselaar
hij is een vriend van Jacques Brel geweest
qui n’était pas un voyou d’ailleurs, zette hij zijn vriendschap kracht bij
ken je het standbeeld van ‘t Serclaes op de Grote Markt?
– ooit lanceerde een verkoper op de zondagse vogelmarkt het verhaal
dat wrijven over de rechterarm van ’t Serclaes geluk bracht.
wie het deed zou zeker nog terugkeren naar Brussel
en mocht een wens doen –
ik ben een schieven architekt, ik heb er nog aan meegewerkt
aan de wensen, vraag ik
oui, si tu veux, geeft hij terug
elke derde dinsdag van de maand
heeft Jean met twee antieke kameraden een vergadering op het Koningsplein
na de réunion houdt hij de goede gewoonte aan naar de benedenstad af te dalen
en op de Grote Markt een glas te heffen
j’aime bien les bières nobles, zegt hij
soort zoekt soort, zeg ik
Brussel rolt over onze tongen
une Espagnole des Marolles vendait des caricoles
ken je dit, kwam je daar
ce coin, cette rue, die sculptuur
zie je misschien wat ik zie, jongeling
à regarder à nouveau, zeg ik
we lachen, de tijd verstrijkt
en hij vertrekt, peut-être au revoir mademoiselleke
je vous laisse à vos amours
later die avond in het licht van de volle maan
doe ik op de Grote Markt bij ‘t Serclaes een wens
de volgende derde dinsdag zit ik op hetzelfde bankje klaar
om nog eens te wachten op iemand
met hoop
met de lichtheid van de mogelijkheid
om een vervolg een kans te geven
waardoor de eerste ontmoeting een begin kan zijn van iets
ik probeer einden te vermijden de laatste tijd
om met hem zijn goede gewoonte aan te houden en samen een edel bier te drinken
om in dat kleine gebaar – le temps d’un tchin tchin – mijn vader te willen zien
een glimp van de 94-jarige Brusselaar die hij had kunnen worden als zijn hart
om hem nog een keer te horen zeggen
je vous laisse à vos amours
oui, si tu veux
de afgelopen maand heb ik iemand een langverlangde kus gegeven
de afgelopen maand is Jean jarig geweest
94 zou 95 worden, had hij mij verteld
ik wilde hem feliciteren
ik blijf anderhalf uur naar de trappen van de Mont des Arts kijken
speur de horizon af naar een rode pochet
fluister peut-être au revoir
je vous laisse à vos amours
Jill Marchant is een Brusselse dichter-woordkunstenaar. Ze heeft een eigen blog: Verhaalgemaak.
