Dat er van alles broeit en bloeit in Brussel als het over rap en hiphop gaat, is al lang bekend. Minder bekend is Le 77 (spreek uit als sept sept). In Vlaanderen komen ze ietwat moeizaam van de grond, al zal het allerminst aan de werkijver van het trio (voormalig duo) liggen. Félé Flingue (ex L’Or Du Commun), Peet en beatmaker/occasioneel rapper Morgan van der Ghinst gaan al enkele jaren keihard en zien dat dit jaar beloond worden met de release van hun puike album ‘Ultim’ en het uitverkopen van de AB Box.
Eindelijk zouden we durven zeggen, want we volgen ze al de hele tijd. In 2017 was er het debuut ‘C’est Le 77’, een jaar later ‘Bawlers’ en tussendoor zette Zwangere Guy zijn schouders onder het project. Overal te lande ging hij mee met het de groep om ze live te ondersteunen. Van optredens in de tuinen van Brugse cafés tot gehypte sets op Dour, de band klauwde en klauterde zich een weg naar boven. De AB was dan dus de voorlopige kers op de taart. En als we nog een gouden tip voor de toekomst mogen geven: ga Brusselse rappers kijken in hun natuurlijke habitat, onze fiere hoofdstad.
Nergens is het publiek zo ‘hyped’ als daar waar hun helden thuis zijn. De lichten ging uit rond de klok van negen en het gejoel zwol direct aan. Een video begon te spelen, waarin de band zichzelf had gemaakt uit Action Man, een Peruviaanse band van het podium jaagde en begon te rappen tot Barbie haar tieten toonde. Het zette de boel definitief in vuur en vlam. Zodra Peet en Féle Flingue het podium opliepen (met hun typerende afschuwelijke zonnebril) hadden ze de avond al gewonnen. En toch, het hield hen niet tegen om een dijk van een show af te haspelen.
Zo verloren ze geen tijd en lieten ze meteen de zaal in twee splitsen om een wall of death te creëren. De AB reageerde eerst nog wat onzeker (zo vroeg in de set?!), maar ging uiteindelijk vrij gewillig overstag. De eerste crowdsurfer liet evenmin lang op zich wachten. Hoe kan het ook anders? Peet, die nog altijd een beetje op de blanke Snoop Dogg lijkt, is een van de meest getalenteerde rappers van ons land. Zijn ontwikkeling de laatste jaren is ongelofelijk, van de ietwat achteloze rapper tot eentje die perfect meerdere flows en stijlen aankan, terwijl Félé zich dan weer uitstekend weet te kwijten van zijn taak: die typische raps neerleggen die Peet zijn vrijheid gunnen om breder te gaan. Een specialist in zijn eigen genre, zeker en vast.
Aan bescheiden hits die de zaal moeiteloos konden meekelen hebben ze evenmin een gebrek. Van ‘Bawss’ over het machtige ‘Cerber’ (met leuke visuals van de driekoppige hond) en tussendoor nog een heel fel gesmaakt ‘Phamily’, het feestje kon niet op voor de heren. En bij feest horen cadeaus en deze keer in de vorm van gratis zonnebrillen die ze het publiek in gooiden. Sympathieke kerels, want hun homeboys Phasm en 39 Bermuda mochten elk een nummertje komen brengen. Een leuke afwisseling, al was het duidelijk dat ze nog veel te leren hebben om in de schoenen van Le 77 te mogen lopen. Hoe moeiteloos het trio de zaal keer op keer wist op te zwepen en mee te krijgen in hun bij momenten compleet absurd verhaal is indrukwekkend. Zo vonden we ons bij momenten terug terwijl we mooi op de beat van links naar rechts in de AB aan het hossen waren, deden we twee maal een sit down en moest de zaal meer in twee splijten dat dat Mozes zich ooit zou kunnen voorstellen.
En alsof dat nog niet genoeg was, werden we na een knap ingestudeerde visual storing getrakteerd op, hoe kan het ook anders, een streepje Zwangere Guy, de ongekroonde koning van Brussel himself. ‘Bawlerangers’ miste enkel nog Blu Samu, maar werd toch een knap, heftig en hard hoogtepunt. De snoeppot was trouwens nog niet helemaal leeg, want even later stond Jazz (de scherpste pen van Brussel en deel van Stikstof) te blinken naast Zwangere Guy en Le 77 voor ‘Lady bawler’. Het beste van wat de vaderlandse rap te bieden heeft, quoi.
Hoewel de nadruk vanzelfsprekend lag op hun laatste worp ‘Ultim’, was het misschien veeleer een introductie voor het grote publiek in het wondere universum van Le 77. Uit alle drie de albums werd lustig geput en een coherente liveshow gesmeed. ‘Kanal’ werd nog eens opgediept, uit hun eerste, ‘774K’ blijft het uitstekend doen voor een publiek en op ‘Black angus’ lijkt er geen sleet te zitten. ‘Bawlers’ werd evenmin over het hoofd gezien, getuige onze zeer goeie herinneringen aan de versie van ‘M10’ die ze in Brussel speelden.
Die knappe, gevarieerde set zorgde voor een heerlijke opbouw naar het ultieme slotmoment, ‘Lunetz’, dat ze samen brachten met een jochie van een jaar of twaalf. Een laatste knaller van de bawlers, die naar goeie rapgewoonte hun show afsloten met veel te veel volk van hun crew op het podium die niets stond te doen behalve het succes van het trio te vieren. Een moment van verbinding en appreciatie, zowel voor als van het publiek, want na de verplichte foto doken beide rappers nog het publiek in om letterlijk een rondje op handen gedragen te worden. Welverdiend, want Le 77, dat is dik feest.
Bert Scheemaker schreef deze recensie voor de muzieksite Indiestyle.
