Het Brusselse animatiefilmfestival Anima lokt dezer dagen volle zalen. Na de moeilijke coronajaren, met een volledig digitale editie in 2021 en een hybride programma in 2022, trekt jong en oud in de krokusvakantie weer naar Flagey.
En terecht: de sfeer is op Anima opperbest. De geur van pannenkoeken waait je in de inkomhal tegemoet. Er weerklinkt geregeld applaus in de zalen en gejoel tijdens de Animeernacht. Je voelt je omringd door liefhebbers van het genre. De organisatie staat elk jaar weer garant voor een uiterst gevarieerd en met zorg geselecteerd aanbod. Filmmakers uit binnen- en buitenland tekenen present. Ze stellen hun werk voor in een gesprek met de immer goedgeluimde presentatrice Stephanie Coerten en delen tijdens workshops hun kennis met filmstudenten. Het randprogramma bevat ook nog concerten en tentoonstellingen, onder meer rond de Nederlandse film Knor en de met de Astrid Lindgrenprijs gelauwerde illustratrice Kitty Crowther.
Het is aartsmoeilijk om een selectie uit het uitgebreide aanbod te maken, maar wij van BrusselBlogt vissen deze drie parels op.
Nayola
De openingsfilm van het festival neemt je mee naar Angola. Veel wordt er niet verteld over de harde feiten – er brak een bloedige burgeroorlog uit tussen communisten en nationalisten (1975-2012) na een lange onafhankelijkheidsstrijd tegen de Portugese kolonisator – maar de oorlog en de nasleep ervan – Angola blijft vandaag een straatarm land met weinig vrijheid voor de burgers – wordt wel zeer invoelbaar gemaakt, in een meanderend verhaal met prachtige beelden.
De focus ligt op vrouwen van drie verschillende generaties. Bij de alleen achtergebleven grootmoeder thuis vindt er een heimelijke ontmoeting plaats tussen de moeder, die verdween toen ze op zoek was naar haar man aan het front, en de dochter, een opstandige rapster die gezocht wordt door de politie. De film, die gecoproduceerd werd door een Belgisch team, is melancholisch en poëtisch van aard, en zit vol krachtige Afrikaanse symbolen, zoals de woestijn en de jakhals. Een droom komt twee keer terug: een door militairen opgejaagde man zakt uitgeput weg in de modder en op de plaats waar hij verdwijnt, groeit een enorme boom. Het verleden laat duidelijk zijn sporen na.
Saules aveugles, femme endormie
‘Blinde wilg, slapende vrouw’ is een verhalenbundel van de succesvolle Japanse schrijver Haruki Murakami. De in Parijs opgegroeide filmmaker Pierre Földes slaagt erin om uit de erg verschillende verhalen een coherent geheel te maken, waarin hij het betoverende, magisch-realistische universum van Murakami perfect oproept.
Een jongeman stelt zijn routineleven en zijn saaie kantoorjob in vraag na de plotselinge verdwijning van zijn vriendin. Een man van middelbare leeftijd krijgt dan weer bezoek van een manshoge sprekende kikker die hem de opdracht geeft om een aardbeving te verhinderen. Een werkstudente mag een wens doen als ze op haar verjaardag het avondeten langsbrengt bij een mysterieuze restaurantuitbater. Wat de personages verbindt, is het verlangen naar intensiteit. Ze gaan op zoek naar zielsverwanten, raken in de ban van toevallige ontmoetingen en koesteren herinneringen. Onder de vaak banale handelingen en gesprekken gaat onvervalste poëzie schuil. Murakami laat veel vragen onbeantwoord. Voor hem gaat het om de reis, niet om de bestemming. Földes zorgt in zijn aanstekelijke verfilming voor de nodige comic relief en de aanzet voor een happy ending: de verloren gewaande kat is tenminste uitgekomen.
Quantum Cowboys
Quantum Cowboys is een ambitieuze filosofische roadmovie. Frank en Bruno zijn twee haveloze zwervers die in 1870 te paard (of te zebra) door de woestijn van Arizona trekken, nadat de eerste uit de gevangenis ontslagen is. Ze krijgen het gezelschap van de levenslustige Linde. Hun dronken avonturen en esbattementen met overvallers worden doorspekt met beschouwingen over het verglijden van de tijd, de betrouwbaarheid van herinneringen en de onkenbaarheid van de realiteit, die door de makers ten berde worden gebracht. De personages komen soms in een loop terecht, en elke actie kan leiden tot andere gevolgen in een parallel universum. De verschillende realiteiten worden ook weerspiegeld in afwisselende filmvormen, zoals handgetekende tekenfilm, digitale animatie, papieren knipsels, rotoscoping, olieverf, video met acteurs en collage.
Het geheel is soms overladen en vormt zeker geen gemakkelijke brok, maar het verhaal blijft tot het einde boeiend, de humor werkt bevrijdend en de countrymuziek is van een hoog niveau. In deze film valt zoveel te ontdekken dat één keer ernaar kijken niet volstaat.
Anima loopt nog tot zondag 26 februari in Flagey. Zaterdag vindt de Animeernacht plaats, zondag is er de prijsuitreiking.
