Ik moet iets bekennen… Ik ben verslaafd aan koffiehuisjes! Soms bezoek ik ze stiekem, verscholen achter een krant of boek, met als enige bescherming tussen mij en de wereld een dampende mok koffie. Vandaag echter ben ik in gezelschap, een kleurrijk extra paar zintuigen, naar Viva Sarah Kaffee aan de Kiekenmarkt getrokken. Gelukkig maar
Het is immers niet zomaar een koffiehuisje… Eerder een – zoals ze het zelf aangeven vooraan in hun uitgebreide menukaart – joint venture van een Marketing and Communications Agency (de blabla), een koffiebranderij (de knowhow), en een familie (de visie). De invloed van de eerste merk je reeds door de grote ramen, nog voor je binnenstapt. Had de locatie trouwens iets beter geweest dan nu – je kijkt immers uit op de grauwe zijmuren van een GB en Delhaize – dan waren deze ramen beslist een pluspunt geweest! Een strak afgelijnd interieur waar op een creatieve manier gespeeld wordt met traditionele elementen (bv. een krijtbord voor de suggesties van de dag, maar wel met een metalen frame). Toch doet het allemaal wat kil aan, zielloos. Maar de zetels zitten lekker, en het is er lekker warm – op winterdagen van onschatbare waarde. Nu, personen mag je niet oordelen op hun uiterlijk alleen, laat ons dan hier dezelfde stelregel hanteren.
Ik houd het simpelweg bij een café au lait (het politiek correcte namiddagalternatief voor de matinale cappuccino), terwijl mijn gezelschap zich overgeeft aan de combinatie “cake du jour + café”. Je merkt het, het personeel is vooral Franstalig (op mijn Nederlands werd eerst zelfs in het Engels gereageerd), maar dat hoort bij de Brusselse charmes. Diezelfde drie venten zijn trouwens mee met het interieur gedesignd, denk ik, tot hun kapsel toe passen ze in het afgelikte design. Goed, terug naar de cake… die was niet slecht, maar zeker ook niets bijzonders. De chocolade bollen, één per kopje koffie, waren best wel lekker… zo lekker dat één van de obers er stiekem in zijn schort hield, om nu en dan – snel rondkijkend of niemand hem bezig zag – een gulzige hap van te nemen. Hij heeft mij niet zien kijken, en gelukkig ook niet zien lachen. De koffie was – zoals het hoort – oerdegelijk en smaakvol!
Al bij al een leuke “coffee experience” – trouwens even onderbroken door een gratis theeproeverijtje, waren alle reclameonderbrekingen maar even smaakvol. Maar voor het volgende kopje opteer ik toch liever voor een zaak met meer echte nestwarmte, kleinere tafeltjes en minder licht. Ofte de donkere, dichte, gezelligheid die bij koffie en goed gezelschap hoort!
