Ze zien er niet allemaal even fris uit. Bohochic zonder chic, zoiets. De wereld wordt verbeterd in de juiste tweedehandsoutfit. Hier en daar zou een goede scheerbeurt geen kwaad kunnen. Of gewoon een frisse douche al een wereld van verschil kunnen uitmaken. Maar toch moet ik empirisch vaststellen dat er op het voorplein van Sint-Gillis, bij de plaatselijke neringdoeners, een opvallend hoge concentratie mooie mannen is aan te treffen.
De jongen die mij in de lokale brasserie mijn witte wijn brengt, gedienstig op de knieën gaat om mijn laptop in te pluggen, altijd een beetje triest kijkt alsof hij het gewicht van de wereld op zijn schouders meetorst en volgens mij in een mansardekamer aan een walgelijk goed poëziealbum schrijft wanneer hij hier niet tussen de tafels laveert, een blauw hemd en een versleten Levi’s draagt als ware het een smoking, en die mij deze avond al tot driemaal toe een aardverschuivende glimlach heeft toegeworpen, die jongen, is de mooiste van allemaal…
