U moet zich eens een argeloze toerist wanen, die nietsvermoedend en hoopvol arriveert in Brussel -Zuid.
De Parijzenaar wil het Atomium bezoeken en bestudeert het algebra op het Metroplan.
Hij gaat richting Simonis en verbaast zich over de afstand, op het kaartje waren er amper vijf haltes, hij is echter een halfuur onderweg en herkent geen enkele stop.
Er blijken twee Simonissen te bestaan.
Hij moet ook nog eens afstappen en veel te lang wachten op een nieuwe verbinding richting Boudewijn.
Als hij terugkeert zit hij opnieuw in de knoop, want hij wil naar het centrum.
Met veel geluk arriveert hij aan het Rogier en gaat vandaar tevoet naar de Grote Markt. Aan de Beurs ziet hij tot zijn grote vreugde een reuze-bord Metro, welke leidt naar de ondergrondse tram. Hoopvol daalt hij af en bestudeert opnieuw het metro-plan : nergens een beursstation te vinden, noch op de lijn 1-5, noch op 2-6 ?
Wat bedoelt men dan met het Metro-bord bovenaan ?
Hij vraagt het links en rechts, iemand duwt hem een Metrokrant in handen.
Hij gaat terug naar boven en rent naar de Midi, hij haast zich terug naar zijn thuishaven Parijs, veel vroeger dan voorzien. Hij heeft het wel gehad met het openbaar vervoer in Brussel.
Doe de test. Stap af in Brussel-Zuid met bijvoorbeeld metrolijn 6. Zoek de tram die u naar het centrum brengt. Volg de – op zijn zachtst gezegd – verwarrende signalisatie.
Bid dat u Stalle, Churchill of Esplanade (her)kent als eindbestemming.
U bent als Brusselaar zelf een tijdje zoet.
Ik mag er niet aan denken dat Brussel een even uitgebreid metronet zou hebben als Londen of Parijs. Eén oogopslag op de metroplannen van Berlijn of Parijs en ik was vertrokken. Doe me een plezier : verplaats u in een argeloze toerist, u zult lang onderweg zijn.
