Op algemeen verzoek maar vooral ten behoeve van de sociologen van de 22ste eeuw, wil ik nogmaals mijn bevindingen publiek maken van de specifieke karakteristieken van de Hardloper – anno 2010 – in de Brusselse stadsparken. Opgetekend in de Warande, Ter Kameren en het Elisabethpark.
Ik begin meteen bij de Beschaamde. De man heeft X-benen en loopt met knikkende knieën. Ik kan zijn blik niet ontwaren, hij draagt een muts en een donkere bril. Hij kijkt schichtig om zich heen, bang om betrapt te worden door bekenden, wat verlegen om zijn gestalte en stijl.
De Vliegevangster laat het breed hangen. Ze zwaait en klapwiekt als een colèrige zwaan. Het is eigen aan haar want ook als ze stapt zwiert ze veel te wijd met haar armen – niet zonder risico in groep, gelukkig loopt ze alleen, maar ze maakt veel te veel wind.
De Overspannene wringt zich overal nerveus tussen. Er loopt volk voor hem dat hij dan snel en gespannen ontwijkt, oei – daar loopt ook iemand, snel naar links, haast tegen een boom, rap errond en hop over een vrijend koppeltje.
Hij zoékt de hindernissen, zoveel is duidelijk. Het zou een ettertje kunnen zijn die ambras zoekt, maar het kan ook een gefrustreerde hordenloper zijn want hij springt te pas en te onpas over struikgewas en lage takken.
De TGV, die man rent als een sneltrein. Ik ben niet zeker dat hij in het rijtje past. Ik vermoed eerder dat hij onderweg is naar de bevalling van zijn eersteling. Het klopt : ik zie hem niet meer terug passeren.
De Zware Voet – een vijftiger die in zijn jonge jaren ongetwijfeld is afgekeurd voor platvoeten in het Klein Kasteeltje. Iemand moet hem een lichtere tred aanpraten, hij gaat putten maken in het middenpad van de Warande. Zoals geweten wordt dit pad gebruikt door de premier als hij verslag uitbrengt bij het staatshoofd : straks valt daar nog een regering over.
Annemieke en Rozemieke, een blonde tweeling met paardestaart. Ze lachen tijdens het lopen. Zo meteen komen Jommeke en Filiberke uit de bocht. Loos alarm : ze zijn alleen op de loop gegaan.
De Voorzichtige neigt naar de Gestoken Wesp (cfr. Encyclopedie I, 2/2/2010) maar is minder krampachtig. Absolute tegenpool van de Zware Voet.
Het lijkt wel of hij het looppad ten allen prijze wil sparen. In de grond geen slechte loper, maar hij moet wat kordater worden.
Tenslotte, de Vietcong. Een kleine Vietnamees, gehard in de guerilla. Bij vriesweer gekleed in een lichte kaki T-shirt en flinterdunne short. Hij draagt goedkope sportschoenen. Blootsvoets zou er over zijn, maar hij zou wel willen. Hij loopt met de wazige ondoorgrondelijke blik van de Aziaat, in ware doodsverachting en met een onverwoestbare conditie. Zo meteen verdwijnt hij in een konijnenpijp.
Volgende keer : De Streber, Professor Zonnebloem, de Zevenmijlslaarzer, de Schuddende Kont en de Rode Loper. En nog veel meer boeiend volk.
En : ik zoek een cartoonist die deze kleurrijke stadsgenoten wil portretteren.
hetrijkderzinnekes.blogspot.com
