In café ‘Dylan’s’ op de Anspach staan twee mega flatscreens broederlijk naast mekaar opgesteld, enkel gescheiden door de voordeur. Het is zondagochtend : op het linkerscherm is de eucharistieviering aan de gang in de Goede Bijstandskerk, op amper twee passen van deze plek, het rechterscherm toont een onwelvoeglijke blote Lady Gaga op MTV. De toon is meteen gezet. Het geluid van de kerk is evenwel uitgeschakeld, terwijl de muziek van de clips luid door de baffers loeit.
Als de dirigent van dienst in de Goede Bijstand het stokje heft, begint rechts een zware zwarte rapper perfect in de maat te dansen. In de kerk lijken ze de rapper alsmaar meer aan te vuren, de man kijkt af en toe naar het koor en moedigt ze, breed lachend, aan.
Terwijl het koor verder zingt, zit ik nu rechts achter het stuur van een blitse wagen. Voor mij zie ik de witte stippen voorbijscheuren in een Route 66-landschap. Onwezenlijk schoon.
Op een bepaald moment komt een jonge gelovige dame in beeld die recht in de camera kijkt. Rechts een zwarte vamp met vuurrode lippen. Voor wie gaan we ? Maria Magdalena of de H. Maagd ? Beide zijn aan te bevelen.
Maar al snel verdwijnt de maagd uit beeld en verschijnt een close-up van de voorganger die het hoofd buigt : ingreep van de regisseur die het grapje van de cameraman terstond uitdooft.
Maria Magdalena heft nu heel uitdagend haar kin alsof ze wil zeggen dat zij gewonnen heeft.
Die van links geven evenwel niet op. De pastoor geeft een lange preek en steekt daarbij vantijd zijn vinger op – evenwel niet zijn middenvinger – vermoedelijk om zowel de pedofiele praktijken in eigen rangen als het verderf op het rechterscherm te veroordelen. Maar Ellie Goulding op MTV veegt daar letterlijk haar broek aan want ze schuurt met haar slipje tegen een paal, haar kont gericht naar de pastoor. Die steekt nu nog forser van wal – ik lees op de ondertitels : “hij is voor ons mens geworden.”
Terwijl de orgelpijpen in beeld komen verschijnt rechts een vrijend koppeltje. Het gaat nu hard tegen hard. “Tot vergiffenis van de zonden,” lees ik links.
Er is nu even een oponthoud : beide partijen verpozen elk in hun hoek alvorens opnieuw de ring in te stappen. Een veel te jonge misdienaar glimlacht in beeld : hij geniet. Een oudere man in de kerk wist het zweet van zijn voorhoofd. Dan gaat de bel voor de finale ronde.
Terwijl de gelovigen mekaar de hand schudden na het Onze Vader, staan drie meisjes heel verleidelijk te dansen in zwoele hotpants.
Dan is er het magistrale slot van een onvergetelijke kamp : de gelovigen maken een kruisje bij het einde van de viering – ik lees onderaan : “en het woord is vlees geworden”, terwijl Selena Gomez de daad bij het woord voegt en helemaal uit de kleren gaat.
’s Ochtends op de Anspach : schitterende brusselse poëzie op een doordeweekse zondag.
meeroverbrussel op hetrijkderzinnekes.blogspot.com
