U zal het niet geloven maar er is in het Warandepark een broekzakkenloper.
Alhoewel er een zachte lauwe zon is en hij voor de rest loopt in een dunne T-shirt en korte broek heeft hij blijkbaar klamme handjes, want hij loopt handen in de broekzakken.
Hoogst origineel, maar onhandig bij het lopen.
Nog een heel leuk koppel is de Wandelaar en de Jogster.
Simpel : hij marcheert, zij loopt traag naast hem. Wie pleziert wie ?
Ik vermoed de man, want hij wandelt heel ontspannen en praat honderduit, zij ziet enorm af en kan alleen maar, heel af en toe, iets beamen.
De Bleekscheet is al tientallen zomers niet meer buitengekomen.
Als hij niet smeert wordt hij bij de eerste prille zonnestralen levend geroosterd.
Het Boerinnetje. Het meisje heeft vroeger ongetwijfeld – of nog steeds ? – de koebeesten naar de weide gejaagd met behulp van een lange stok.
Op lemen voeten, rug gebogen, heen en weer schuddend met haar schouders. Thuis draagt ze een neusdoek op haar hoofd met rode bollekes.
Ondertussen passeren opnieuw de Wandelaar en de Jogster maar ditmaal in een andere versie, namelijk de Wandelaarster en de Jogger. Het is dus een spelletje, ze wisselen van rol.
Leuk idee om wat afwisseling te brengen in het anders monotome loopbedrijf.
Het boerinnetje heeft nog iemand van dezelfde familie in de Warande : de Ploeger,
Deze loopt evenwel niet achter de koeien, hij trekt een diepe voor in het jonge gras. Zoals het een goede ploeger betaamt keert hij op het einde van het veld en maakt dan een nieuwe geul vlaknaast de vorige.
De Slowmotioner, heel traag en langgerekt. Geweldig zicht als je van hem van ver ziet aankomen. Dat moet getrukeerd zijn, geen enkel normaal mens kan zich zo sloom en tergend traag voortbewegen.
Met kilometers voorsprong de Ster van de Dag.
Bernadette Soubirious. Een sjofel mager meisje met een zwart aftands brilletje. Ze ziet er ziekelijk uit met haar indroef bleek gelaat.
Ze loopt uit wanhoop : ze heeft zonet de verpletterende opdracht gekregen van de H. Maagd om een bedevaartsoord te stichten in Brussel.
In deze barre tijden voorwaar geen sinecure.
Is ze zo droef omdàt ze loopt of om haar droefheid te ontlopen ?
Van een heel ander kaliber is de Achteruitloper : een vrolijkerd.
Zij liefje loopt voor hem, eerder traag en vermoedelijk een beginnelinge.
Hij loopt achteruit en daagt haar uit.
Zo nu en dan en vrolijke noot tussen het Joggersfauna : het mag, maar ook niet teveel, men moet het edele Joggersambacht ook weer niet helemaal verneuken.
Volgende keer : D’Artagnan, De Onzijdige, Desoepstaatop, Langarm, De Marcellekes en nog veel ander schoon volk
Meer over brussel : hetrijkderzinnekes.blogspot.com
