Alweer een hele rijke oogst in de parken en op de Brusselse trottoirs. Zelfs al druipt het zweet van hun naakte lijven, een echte jogger never gives up, ook al is het plus 30.
Ik begin bij de Marcellekes : man en vrouw allebei in een dun wit Marcellekes. Niks speciaals, ze zweten neig, maar Marcellekes van goeie kwaliteit kunnen een en ander absorberen.
De Duimelaar. Een trage loper, de stijl kan ermee door, maar hij maakt een heel euforisch gebaar met zijn duimen. Hij houdt zijn vuisten gebald en houdt zijn beide duimen in de hoogte alsof hij zichzelf wil feliciteren of zich moed inspreken. Leuk zou zijn moest er iemand naastlopen die de duimen omlaag houdt maar vermits dit niet zo is kan ik daar jammer genoeg niet verder op ingaan.
DeMagIkMee ? Een vijftal jongemannen. Ze lopen allen gezwind en vrolijk, des te meer valt het Lelijke Eendje op. Hij hangt wat achteraan, heeft moeite om te volgen, maar wordt getolereerd. Heel soms wordt er getemporiseerd om hem te laten aansluiten.
De Vliegende Hollander. Ik herken hem van lang geleden in de Franse les. Hij sprak foutloos Frans maar met een vreselijk accent. Net als in de Franse les vermoed ik dat hij slecht heeft opgelet bij de Start To Run. Hij zet in voor een lange sprint maar stopt dan heel plots, marcheert een paar tientallen meters en lanceert dan opnieuw voor een felle sprint. Dat oogt mooi voor de eerste banken, maar is flauw voor de volgende.
De Niemanddoetmijwat. Ze loopt hier nu al voor de twintigste keer voorbij. Geen spatje zweet, op haar eigenste tempo, geen zweem van genot of pijn. Gewoon : er wordt gelopen omdat dit nu eenmaal hoort zoals eten, plassen en slapen. Lopen als grijze gewoonte.
Het Tongmeisje. Tong uit de mond maar ondertussen bijt ze er ook op. Dat kan helpen om de pijn te verdragen maar is tegelijk levensgevaarlijk . Een kleine oneffendheid op het pad kan u veroordelen tot levenslang lispelen.
Het Lopende Danseresje. Een Aziatisch meisje die zich geweldig amuseert. Ze heeft haar iPod opgespeld en het is mij onduidelijk of ze danst dan wel loopt. Ik vermoed een combinatie van beide – het klopt : heel soms blijft ze even staan, klapt in de handen en draait rond, op het ritme van de muziek.
De Brillendoos houdt een zilveren brillendoosje in haar geheven rechterarm alsof het een duur en dierbaar kleinood is. Ze lijkt eerder het doosje te etaleren dan te komen lopen.
De Averechtse. Alleman loopt in de richting van de klok, maar mijnheer loopt koppig in omgekeerde richting. Vermoedelijk een Engelse expat.
DeSoepStaatOp. Je leest op zijn gezicht dat hij ongerust is want er pruttelt entwat op het vuur. Het moet dus vooruit gaan of alles staat thuis in de fik. Hij loopt heel gestresseerd, van dezelfde familie als DeKleineSlaapt, maar die is nog veel ongeruster en loopt meestal gewoon het blokje rond met de babyfoon in de hand.
Volgende keer : Langarm,vroegevogel en de gymnastiekles.
Meer over brussel : hetrijkderzinnekes.blogspot.com
