Ik rijd veel, behoorlijk veel met de wagen. Geloof me vrij, niet omdat ik het zo’n leuke bezigheid vind – behalve dan door weidse landschappen met mooie muziek op de achtergrond -, maar uit pure noodzaak. Niet goed bediend door MIVB, maar daarbovenop regelmatige verplaatsingen naar de rand of zelfs het verdere Brusselse hinterland (zoals Gent en Antwerpen enzo…).
Hier in de stad is er een probleem met de voetgangers. Ofwel vormen ze zelf het probleem, ofwel wordt hun visibiliteit niet bevorderd door de straatverlichting. Bij dit laatste ben ik eens erop gaan letten dat waar zebrapaden voorkomen, niet noodzakelijk de best verlichte delen van de straat zijn. Op sommige plaatsen is het zelfs schrijnend en is het tegendeel eigenlijk waar! En waar ik zei dat voetgangers soms zelf het probleem vormen, dan is dat deels te wijten aan het feit dat ze zich hier niet van bewust zijn (of dit negeren).
Plots komt vanuit de schaduw (niet zelden zelfs vanachter een foutief geparkeerde wagen), een voetganger opduiken in het licht van je koplampen. Het occasioneel geplaatste F49 bord dat ons waarschuwt voor een mogelijk zebrapad waarvan de witte verf al 2 jaar aan vervanging toe is, staat dan negen kansen op tien ook nog eens op een slecht verlichte plaats! Dus ja, hard remmen is de boodschap.
Helemaal te gek wordt het wanneer voetgangers met boze blikken eens de reacties van de automobilisten gaan testen. Iets wat ik, eerlijk gezegd, nog maar zelden ergens anders dan in Brussel heb gezien. In plaats van op lange afstand duidelijk te maken dat ze gaan oversteken, veranderen sommige voetgangers ter hoogte van een zebrapad (min of meer) plots van richting om nog net voor je proberen de straat over te steken (diagonaal, als het even kan!). Dit gecombineerd met het weer van de laatste dagen, is pure waanzin. Deze morgen was het weer raak (neen, niet op dìe manier), en moest ik ondanks mijn reeds zeer trage snelheid toch nog 3 meter eerder tot stilstand proberen te komen voor die voetganger die vanachter het gebouw nog even versnelt om vòòr mij op het zebrapad te zijn. Uiteraard ging mijn auto even aan het slippen. Gelukkig reed ik heel traag, maar ik heb schrik voor de dag dat het eens niet zal lukken, want als ik in dit weer moet anticiperen op dit soort gedrag, dan kan ik beter helemaal niet rijden.
Ook die slecht verlichte zebrapaden zou ik graag, in het belang van zowel automobilist, buschauffeurs als voetgangers, zo snel als mogelijk beter verlicht zien. Werk aan de winkel voor politici hier. Ondertussen ga ik als chauffeur nòg wat voorzichtiger rijden, en ga ik als voetganger (ik doe niet àl mijn verplaatsingen met de auto, ben je gek) ondertussen blijven het goede voorbeeld tonen door duidelijk mijn intenties duidelijk te maken aan de chauffeurs.
Het is een mirakel dat artikels als deze niet vaker opduiken in het Brusselse nieuws!