Brussel in Beeld is een van de langstlopende wekelijkse rubrieken, maar ook een van de meest bekeken rubrieken op deze blog. Onze eigenste Brussel-Flickr fotogroep zorgt wekelijks voor een karrenvracht aan fantastisch beeldmateriaal. De BrusselBlogt-fotograaf is moeilijk te definiëren; zowel Brusselaars als niet-Brusselaars, zowel mannen als vrouwen, oud en jong. Een fantastische mélange aan mensen en dito talent. Hoog tijd dus om de mens achter de lens ook even in beeld te brengen.
Vandaag richten we de lens op Sylvia, bij Flickr beter bekend als Spaceopera. Ze is 42 jaar. Ze is geboren in de rand van Brussel en woont daar ook. Als ze niet aan het werk is als cultureel animatrice, besteedt ze graag tijd aan haar hobby’s: muziek, reizen en fotografie. Door Brussel kun je haar vaak zien flaneren met de camera in de hand, getuige de fotoreeksen die ze hier maakte. Aan BrusselBlogt vertelt ze over haar passie voor fotografie in Brussel.
Bonjour, Sylvia! Hoe is je liefde voor de fotografie ontstaan?
De fotografie is een ‘ervaring’ van de wijze waarop de stad en mijn omgeving tegen me spreken. Fotografie is iets om te delen, van de opname tot het delen van het resultaat. Ik maak foto’s om de atmosfeer van een stad, van een omgeving vast te leggen. Ik leg getuigenis af. De hele fotografie is een patrimonium, een erfgoed.
Hoe zou je je eigen foto’s omschrijven qua thematiek, stijl, toon,..?
Mijn thema’s zijn de straatfotografie en de street art. De stedelijkheid in het algemeen. Ik hou van de stad, ik hou van de mensen.
Wat bevalt je aan Brussel? En wat niet?
Ik hou van de kosmopolitische sfeer, de straten, de kasseien, het openbaar vervoer, de architectuur, het licht, het kanaal, de cafés, de street art, de vreemdheid, de frietkoten, de parken. Ik verafschuw dat Brussel te vaak als een openluchttoilet gezien wordt. Ik walg van die stank, overal in de stad. Het maakt me kwaad dat Brussel niet gerespecteerd wordt.
Wat zijn de drie mooiste foto’s die je al in Brussel gemaakt hebt? Waarom?
Misschien niet mijn beste foto’s, maar ik heb er drie markante gekozen.
‘Cause à effet?’ heb ik genomen tijdens Europalia China in 2009. De combinatie van het bord dat een ‘grote, ondoordringbare muur’ aanduidt en het straatnaambord ‘Gerechtsplein’ vond ik een ongelooflijke symboliek hebben.
Ik moest een foto over street art kiezen. Zonder te aarzelen opteerde ik voor een negatief van de grootste Brusselse kunstenaar, Bonom. Het gaat hier over een olifant die hij op de Albertina tekende. Het kunstwerk is bijna meteen erna verdwenen, want Brussels Square moest worden geopend. En de stadsfunctionarissen hebben op dat moment de grootsheid van het werk niet beseft. Enkel de foto’s getuigen ervan.
‘Poetic Lady’ is ontstaan tijdens de opening van het Magritte Museum. De mensen, de gebeurtenissen maken een stad tot wat ze is. Die foto had misschien overal genomen kunnen worden, al denk ik van niet.
Op welke onbereikbare plek in Brussel zou je graag eens foto’s willen nemen?
De riolen, want ze vertegenwoordigen een belangrijk en ongewoon patrimonium van de stad. De ondergrondse spoorlijn van het Koninklijk Paleis in Laken. Weinig mensen weten van het bestaan ervan.
Wat is volgens jou de meest fotogenieke plek in Brussel?
De Marollen.
Heb je nog een droom of ambitie als fotograaf?
Nog meer te kunnen delen!
Volgende week een nieuwe fotograaf in beeld!
