“Oh kijk va, dat is een keicoole handtas..” – de dochter wijst naar een glanzende sacoche in de luxueuze vitrine van Delvaux in de Sint-Hubertusgalerijen. Het is het soort prijskaartje waarbij zelfs Paris Hilton even zou weifelen.
“Vake kom, g’hebt het beloofd” – het meisje trekt hem vooruit. Aan de andere hand houdt hij een jongetje van hooguit zes. Voor hem loopt een mokkende puber van zestien, het meisje dat hem vooruit trekt zit tussen de twee. Getrokken en geduwd en onderwijl bemiddelen.
Hij heeft de Foor al afgestruind, dat kost een fortuin met drie koters. De oudste vond dat keivervelend. De anderen schreeuwden moord en brand omdat het zo snel voorbij was. Hij had een ijsje beloofd aan zijn zoontje maar dat vindt zijn oudste dochter dan weer hoogst kinderachtig. Stel je voor, met je vader op een vol terrasje in de binnenstad aan een cornet likken terwijl de stad volloopt met verblindende spetters. Kan het zo mogelijk nog vernederender ? Dan wordt het dansen op een slappe koord : samen naar de film, daar snapt de kleinste niks van. De solden voor de middelste, dat was allang afgesproken, dat zint de jongste dan weer niet : oersaai, oeverloos gezeur, het bleiten nabij. De oudste is hij allang kwijt in de rekken, die komt later aangerend met heelder blitse jurken en riskante topjes. Discussie, sorteren, alles op de grond, dan maar niks. Hij maakt zich nooit dik, alleen zijn gelaat verraadt ingehouden spanning.
Hij heeft de kinderen de godganse maand juli. Heeft ongetwijfeld een volle maand nodig om te recupereren maar hij moet per 1 augustus al meteen aan de slag. De ex heeft alle buitenhuisactiviteiten, leuke workshops en vakantiekampen keurig gepland in de maand augustus.
Vanavond héél laat zakt hij uitgeput onderuit in de lage sofa. Slapen lukt niet, de oudste zit bereluid te zappen. Ze kunnen het allemaal schudden. Straks heeft hij heel even tijd met zichzelf.
meeroverbrussel : hetrijkderzinnekes.blogspot.com
