Enkele weken geleden moest ik ter gelegenheid van de onovertroffen Schrijf-ze-vrijdag van Amnesty International op het Muntplein zijn. Een bende musicerende jongeren en een groep scholieren, die de befaamde stoelenscène van Rosas danst Rosas van een eigen interpretatie voorzag, zorgden voor de sfeer. De stralende zon omhulde de honderden brievenschrijvers met een mooie nazomerse warmte.
En toch kon ik er niet omheen. Deze keer waren het niet de Muntschouwburg en het fameuze Café de l’Opéra die mijn aandacht trokken, wel de volledig verbouwde en heringerichte bibliotheek. Open, helder en bovenal uitnodigend. Een uitgestrekte infobalie en een majestueuze trap die je cirkelend rond het hart van de bibliotheek van de ene verdieping naar de andere brengt, van de kinderboeken naar de fictie naar de non-fictie. Maar de bib wil ook een oord zijn waar je heen kan als je rustig, met een koffie in de hand, je krant wil lezen of als je internet wil raadplegen. Je kan er terecht om videospelletjes te spelen, om te studeren en zelfs om hier en daar een debat of een lezing mee te pikken. En dat is mooi, want op die manier wordt MUNTPUNT wel degelijk een aan te kruisen punt in de stad.
Het was mij trouwens op een donkere en kille zaterdagavond in maart, tijdens Museum Night Fever, al opgevallen hoe mooi het daar kon zijn. Sinds de herinrichting van het plein, met de gecreëerde open ruimte en de fijne speelse fonteinen, is het goed om te zien dat op de plaats waar mensen terechtkomen als ze de Nieuwstraat, de Kleerkopersstraat of de metro uitwandelen, een plek ontstaat waar je ook gewoon eens kan rondhangen en een verloren kwartiertje waardig kan opvullen.
Je keert je rug evenwel beter niet naar de Munt of de bibliotheek, want het duurt niet langer dan dat en je wordt teruggeworpen naar een tijd waarin afzichtelijke ontwerpen het nog konden halen. Het kruisvormige administratieve gebouw van de stad oogt donker, troosteloos en is volledig misplaatst. De sokkel van het gebouw wordt binnenkort vernieuwd, las ik onlangs, maar dat zal niet genoeg zijn. Weg ermee! Zet er iets Brusselwaardig!
Eerder verschenen op http://bxlen.wordpress.com/
