Het Atomium is wereldberoemd. Best wel schandalig dat ik er tijdens mijn jarenlang verblijf in België nog nooit in was geweest. Ik bezocht het gebouw en was onder de indruk. Want dit gebouw is niet alleen leuk aan de buitenkant, het is ook nog eens hartstikke flitsend aan de binnenkant! Een fotoreportage van een Brussels symbool.
Je ziet het goed. Ik heb toestemming gekregen van de verenigingen Atomium en Sabam, een soort Belgische Buma/Stemra. Dit omdat het beeld van het Atomium auteursrechtelijk beschermd is door zijn ontwerper, André Waterkeyn. Deze auteursrechten vervallen pas in het jaar 2076.
Voor die tijd mag je het enkel in een privéfotoalbum publiceren. Als je er meer mee wilt, dan zul je toestemming moeten vragen. Dit is trouwens een feitje waarvan veel Belgen niet op de hoogte zijn.

De binnenkant ziet er heel anders uit dan de buitenkant.

Het Atomium beweegt op het ritme van de wind. Dat kun je zien aan de designlampen die zachtjes heen en weer wiegen.

Sommige bollen zijn met elkaar verbonden door trappen.

In het Atomium kun je ook mini atomia zien waarin schoolkinderen kunnen overnachten.

Sommige verbindingen tussen de bollen zijn dan weer uitgerust met roltrappen.

De lift van het Atomium doet een beetje denken aan de sciencefictionserie Thunderbirds.

Vanaf de hoogste bol heb je een uitzicht over een koninklijk domein.

In een enkele bol is een soort uitkijkplatform geïnstalleerd. Door een soort duikbril kun je naar buiten kijken.
Het was een leuke ervaring om dit Belgisch architectonisch hoogstandje eens van binnen te zien. Ik kan het alle bezoekers in Brussel aanraden om te bezichtigen. Maar, hou wel rekening met de auteursrechten, die hand in hand gaan met het beeld van deze stalen kolos, indien je het wilt publiceren op een blog.