Gisteren moest ik even de grenzen van het Brusselse gewest oversteken. Een fietstocht doorheen het prachtige Scheutbos voerde mij tot Dilbeek. Daar stootte ik op een marktje, idyllisch tussen het gemeentehuis en de kerk gelegen. Het was 9 uur ’s morgens en mijn aanwezigheid verlaagde de gemiddelde leeftijd van de marktbezoekers met minstens 20 jaar. Ik leek wel heel ver weg van Brussel.
Ik zag twee viskramen en na lang twijfelen kon ik mezelf overtuigen om toch wat vis aan te kopen. De laatste tijd heb ik nogal slechte ervaring met waardeloze diepvriesvis in de kantine en welriekende viswinkels die ik bijna dagelijks passeer. Ik koos strategisch voor het kraam met het meeste volk en kocht er maatjes en pladijs. Zeer voldaan over mijn aankoop, vatte ik mijn fietstocht huiswaarts aan.
’s Avonds brak het moment van de waarheid aan: het klaarmaken van de vis. Ik haalde de vis uit het papier: ik rook niets. Verdacht! Ik begon de pladijs te bakken: nog altijd geen visgeur. Zeer verdacht! En dan, the proof of the pudding: mijn eerste hap blies mij van mijn sokken. Wat een versheid! Heerlijk! De hele avond was ik lyrisch over mijn ontdekking van de Dilbeekse markt met haar verse vis.
Alleen, Dilbeek is een beetje ver voor een wekelijkse fietstocht, op een werkdag. Maar misschien kent u wel een viswinkel of viskraam met kraakverse vis dichterbij, in Brussel?
