Sara Leemans is een 25-jarige Brusselse pur sang. Ze heeft als communicatie-experte en freelance journaliste een eigen blog en schrijft voor BILL, de jongerencultuurwebsite van CJP. In De negentien bezoekt ze alle gemeenten van het Brussels Gewest. Vandaag: Sint-Gillis.
Van Sint-Gillis wordt de laatste jaren het beeld opgehangen dat het de place to be is in het Brussels Gewest. Zo kon je er tot voor kort voor een, naar Brusselse normen, relatief lage prijs een appartement of kamer huren, terwijl de hippe koffiebars en conceptstores er uit de grond schoten als paddenstoelen.
Ik ben benieuwd. Benieuwd naar dit Petit Paris, een van de bijnamen van de gemeente met postcode 1060, of het zijn naam ook effectief waarmaakt. En avant!
Een pareltje van een tramstation, het begint al goed bij onze aankomst aan het Sint-Gillisvoorplein. Poëtische zinnen in het Frans en het Nederlands verwelkomen je.
Wanneer het daglicht me na de ondergrondse reis tegemoetkomt, ben ik beland op de zaterdagmarkt. Kraampjes met goedkope kleding, vers fruit en groenten en vooral veel luide marktkramers en klanten verzamelen elke zaterdag op het voorplein. Een gezellige boel.
Niet enkel het voorplein wordt op deze eerste weekendochtend bezet door kraampjes, maar ook de omliggende straten staan er vol van. Tegen dit middaguur zijn ondertussen alweer heel wat handelaars de boel aan het opruimen. De straten die grenzen aan het voorplein liggen op een van de befaamde Brusselse heuvels. Het is dus flink klimmen in mijn zoektocht naar “petit Paris”.
Hoe de gemeente aan deze bijnaam komt, daar snap ik nu nog geen snars van. Ik word omringd door vervallen panden en bouwsites. Ik hou even halt bij café l’Etoile de Villa Pouca, waar vier oudere mannen op mediterraanse wijze genieten van hun zaterdag en samen een kaartje leggen. Mooi tafereel.
Ik zet m’n reis verder opwaarts en hou halt aan de fontein van Sint-Gillis. De architectuur verandert zichtbaar. Grootse bouwwerken in art-nouveaustijl kruisen m’n pas en de bijnaam klinkt al net dat tikkeltje logischer. Al zeker wanneer ik het stadhuis bereik en taverne La Renaissance het definitieve begin van een nieuw Sint-Gillis inluidt. Ik sla links in aan het stadhuis en kom in een gezellige groene wijk. Hier is het Marollen-gevoel definitief weggeëbd en is het heel wat rustiger.
Tijd voor een tussenstop, een mens heeft soms dorst. Ditmaal is Café La Pompe aan de beurt. Een schitterende hipstertempel: een tankstation omgevormd tot eetcafé, en in het weekend wordt er al eens wat rock-’n-roll gespeeld. Het interieur, de muziek en het bier zijn dik in orde, het volk vindt zichzelf net iets te hip.
Weg ben ik dus weer! De architectuur rond me heen blijft top. Naarmate ik de Brusselse heuvel beklim, krijg ik meer en meer het gevoel me in de grote stad te bevinden. Ik besluit een kijkje te nemen bij Hinterland, een nieuwe eet- en koffietent die niet zo gek lang geleden z’n deuren opende met een groots Facebook-event. Hinterland blijkt echter iets te “glazen kooi” voor me en van al dat bio-eten ben ik niet zo’n fan.
Op de grens met Elsene liggen prachtige panden, en voornamelijk grote hotels en bedrijven. Voor je het weet sta je terug aan Place Stéphanie.
Niet te missen in Sint-Gillis
Een typische bar van Brusselse horecatitaan Frédéric Nicolay (BarBeton, Flamingo, enz.). Ga er zeker niets eten, want dat is duur. Spreek er wel af met vrienden, want het is gezellig. Het eetcafé ligt dicht bij het centrum (fietsen!), maar toch ben je even weg uit de drukte. Als je niet van kinderen houdt, blijf je in het weekend het best weg. Kijk vooral naar het mooie interieur!
Waar? Hallepoort 2, Sint-Gillis.
- Het voorplein
Ofwel de Parvis: marktjes, festiviteiten, cafés, en vooral sfeer! De ene hipsterzaak wordt vrolijk afgewisseld met een eeuwenoud volkscafé. Zaterdag is er markt, en van tijd tot tijd is er een late-night eetfestijn. Niet overslaan!
Oud, bruin, gezellig volkscafé. Dit is de plaats waar de hippe start-upper naast de krantenboer plaatsneemt. Bijzonder vriendelijke service en lekkere croqueskes. “Mocht Sartre nog leven, dan was Brasserie Verschueren in Sint-Gillis zijn gedroomde thuis”, schreef Knack ooit. En jij twijfelt nog hoe je het komend weekend zal doorbrengen?
Waar? Fortstraat, op de hoek met het voorplein, Sint-Gillis
“Nieuw!” “Hip!” Nee, als ik die woorden hoor blijf ik liever weg. Maar toegegeven: Le Dillens zorgt voor wat frisse wind binnen de garage- en rock-’n-rollscène in Brussel. Met verrassende concertjes en overdag aardige muziek door de boxen kan dit zaakje me wel bekoren.
Waar? Julien Dillensplein, Sint-Gillis.
Zoals eerder beschreven, aardig tentje. En van tijd tot tijd verrassende keuze als het op dj’s in het weekend aankomt. Hier breng ik onder de bomen graag eens een zonnige namiddag door. Doen!
Waar? Waterloosesteenweg 211, Sint-Gillis.
Of kortweg (R)USG, dé ploeg van de stad. Voetbal in tweede klasse. Pik een match mee op enkele zondagen in de maand en bezoek het historische stadion in Vorst, vlakbij het Dudenpark, op een boogscheut van Sint-Gillis. Geschiedenis.
Waar? Joseph Marienstadion, Brusselsesteenweg 223, Vorst
