De Brusselse blogosfeer is als een huis met vele kamers. In de rubriek blog.bxl wandelen we door de verschillende vertrekken. Vandaag werpen we een blik op Les Carnets de Normann, de culinaire blog van een Franse fijnproever. Normann Szkop (59) test gretig nieuwe adressen uit en vertelt waar je volgens hem het beste stokbrood (C’est Si Bon in Anderlecht), de beste hamburger (Manhattn’s) en de beste ramen (Menma in Elsene) vindt. Een prachtige fotoreportage maakt elke bijdrage compleet.
In 2015 keerde Normann, in het dagelijkse leven informaticus, terug naar zijn grote liefde. De oud-leerling van een hotelschool begon een culinaire blog, waarin hij restaurants en handelszaken portretteert. Steeds zijn het adressen die zijn goedkeuring wegdragen qua eten, bediening en inrichting. Een vlammende kritiek is niet aan hem besteed. Zijn onafhankelijkheid draagt hij hoog in het vaandel. “Ik kies zelf waar ik naartoe ga en waarover ik schrijf. Ik haal ook geen inkomsten uit mijn blog.”
De taal van Molière
Uit zijn gepassioneerde stukken blijkt dat het verhaal achter voeding hem intrigeert. Zo maakte hij een boeiende reportagereeks over de productie van Comté in de Jura-streek, van melkveehouder tot kaasrijper. Hij is verrukt als hij schrijft over het uitzonderlijke vakmanschap van Sang-Hoon Degeimbre, de chef van het sterrenrestaurant L’Air du Temps. En hij is in zijn nopjes dat hij als kleine wijkblogger aanwezig mag zijn bij de presentatie van de GaultMillau-gids 2016. Van lekker eten kan hij duidelijk genieten, of het nu een falafel van Chana is of de tapas van Leonor, om twee adresjes in zijn thuisstad Sint-Gillis te vermelden.
De liefde voor fotografie erfde hij van zijn vader. Hij maakte al reeksen over architectuur en mode voordat hij zich aan de gastronomie wijdde. Portretten van koks en bakkers wisselt hij af met interieurfoto’s, bij voorkeur van lege zaken. “Ik kom als de klanten er nog niet zijn of al vertrokken zijn , want ik ben er zeker van dat ze niet graag in beeld verschijnen. Ik heb ook niet graag dat een fotograaf rond mij draait en een foto van mijn bord maakt.” Schrijven vindt hij het lastigste gedeelte van zijn blog. “Ik ben geen journalist en zeker geen Molière. Mijn vrienden en collega’s halen de spelfouten uit mijn teksten.”
De vrijheid van de dilettant
Normann is geboren in Belfort, op de grens van Frankrijk en Zwitserland. Sinds 1999 woont hij in Brussel, na een verblijf van vijf jaar met zijn vrouw en kind in Californië. Hij houdt van het kosmopolitische karakter van de stad en het aangename contact met de inwoners. “Brusselaars (en Belgen in het algemeen) zijn sympathieker en warmer dan Fransen. Ook topchefs blijven opvallend bescheiden.” De vuilniszakken op het trottoir, het sluikafval en het helse verkeer stuiten hem tegen de borst. “Ik rij zelf met een scooter, want met de auto raak je nergens door.”
Met zijn blog wil hij blijven doorgaan zolang hij het leuk vindt. “Het is mijn hobby en niet mijn beroep. Dat geeft me de vrijheid om over de plekken te schrijven die mij zelf het meest aanspreken.”
Les Carnets de Normann is actief op Facebook, Twitter en Instagram.
In de rubriek Blog.bxl vind je onze besprekingen van Brusselse blogs.
