Eind september 2016 schreef ik op mijn blog een open brief gericht aan de burgemeester van Sint Jans Molenbeek. In die brief probeerde ik een lans te breken voor de zwakke weggebruiker in Molenbeek, die al te vaak halsbrekende toeren moet uithalen om zich van A naar B te begeven binnen de grenzen van de gemeente. Het onveiligheidsgevoel wordt vaak rechtstreeks veroorzaakt door automobilisten die de verkeersregels niet volgen – iets waar de gemeente vaak niet tegen optreedt.
Mijn open brief bracht heel wat teweeg. Er werd een stuk aan gewijd op de website van Bruzz, ik mocht duiding geven aan mijn oproep in het ochtendslot van Bruzz stadsradio en Bruzz TV draaide een reportage over de veiligheid van fietsen in Brussel. Het gevolg van al deze aandacht was dat ik meer dan genoeg handtekeningen verzamelde om mevrouw Schepmans te interpelleren in de gemeenteraad om het probleem aan te kaarten. Sterker nog, als je even een hot topic bent, word je zelfs door de minister – of zijn kabinet – uitgenodigd om de zaak te bespreken.
Als het aan de minister zelf lag, zou de Gentsesteenweg al lang heraangelegd worden, maar de man was met handen en voeten gebonden aan zijn regenboogparaplu.
Zo gebeurde het dat ik tijdens het wachten op antwoord op mijn schrijven ter interpellatie werd uitgenodigd op het kabinet van minister Pascal Smet. Ik liet me vergezellen door de Brusselse fietsersbond en de Molenbeekse afdeling van het Gracq. Er ontspon zich een open gesprek met veel enthousiasme, er werden oplossingen aangereikt en concrete actie zou binnen de twee maand ondernomen worden gezien het hier over een gewestweg ging en de minister hier autoritair over kon beslissen. In al mijn enthousiasme maakte ik me vrolijk op twitter dat er eindelijk geluisterd werd en iets zou gaan veranderen. Daags nadien werd ik door datzelfde kabinet gebeld met de mededeling dat zulke tweets niet geapprecieerd worden, dat de beloftes misschien toch wat voorbarig waren en dat er liever over succesverhalen gecommuniceerd wordt.
In een recenter verleden werd ik door de minister zelf ontvangen. Hier was de boodschap dat er zeer hard gewerkt wordt, op verschillende domeinen, maar dat het niet altijd zo evident is omdat er meer (lees: politieke) belangen spelen. Als het aan de minister zelf lag, zou de Gentsesteenweg al lang heraangelegd worden, maar de man was met handen en voeten gebonden aan zijn regenboogparaplu. Het trieste is dat hij waarschijnlijk gelijk heeft en dat het politieke klimaat in Brussel niet voorziet in samen – over partijen / belangen heen – naar de beste oplossing te werken.
Gisteren stond dan eindelijk de langverwachte interpellatie op de planning. Ik had de moed al een beetje opgegeven want twee maanden na mijn verzoek had ik nog steeds geen antwoord ontvangen. Nadat ik zelf contact had opgenomen en nadat ik kon bewijzen dat ik mijn brief aangetekend had verstuurd, werd hij plots toch ergens uit een stoffige doos opgediept en werd een datum geprikt.
Terwijl de gemeenteraadslieden in hun bolides kwamen aangereden, 
daagden er een 6-tal van mijn sympathisanten op met de fiets. De stipt-om-zeven-uur geplande gemeenteraad begon uiteindelijk om half acht en nadat er kort (20 min) nog drie puntjes gestemd werden, mocht ik aan de buurt. Ik had 5 minuten om mijn punt te maken, dan mochten de gemeenteraadslieden wat zeggen gevolgd door het antwoord van de bevoegde schepen. Tot slot kreeg ik 3 minuten om te reageren op de antwoorden die me werden voorgeschoteld.
Ik was toch wel verbaasd dat er zoveel gemeenteraadslieden (Jef Van Damme, Dirk Berckmans, Dirk De Block, Khadija Tamditi…) inpikten op mijn punt. Sommigen waren alleen al blij dat er eens een interpellatie in het Nederlands gebeurde, maar de algemene tendens was toch dat men erkende dat er een probleem is in Molenbeek, dat er meer gedaan moet worden rond sensibilisering, dat er strenger opgetreden dient te worden en dat we de zwakke weggebruiker dienen te beschermen. Uiteraard werd ook gewezen op het feit dat de Gentsesteenweg een verkeersader is naar de stad en de commerciële rol die ze speelt voor Molenbeek. Mijn interpellatie ging over verkeersveiligheid en niet over economie. De Nieuwstraat in Brussel is veruit de duurste op mijn monopoly spelbord en daar rijdt tijdens de dag geen enkele auto…
Afsluiten deed Olivier Mahy, schepen van mobiliteit en fietsend protagonist in eerder besproken filmpje van Bruzz TV in bijna vlekkeloos Nederlands. Meneer Mahy bevestigde de gesprekken met het kabinet van minister Smet maar vond de voorstellen van de minister – plaatsen van halve manen op de grond – te gevaarlijk voor de fietser. Hij hoopte snel in volgende gesprekken tot een betere oplossing te kunnen komen. Langs de andere kant werden er eind 2016 doorheen Molenbeek 120 camera’s opgehangen, waaronder enkele op de Gentsesteenweg, die allemaal door een (1!) persoon gemonitord worden. Blijkbaar is het verhaal van de camera’s eentje waar al lang op geteerd wordt. Op basis van die beelden werden op de Gentsesteenweg tussen januari en nu al 337 boetes uitgeschreven voor gevaarlijk rijgedrag en foutparkeren. Daarnaast worden er 8 fietsagenten ingezet die met de nodige autoriteit zullen optreden.
Het laatste woord was voor mij weggelegd en ik zat eerlijk gezegd met een dubbel gevoel. Langs de ene kant voelde ik dat er een positieve aandacht was. Ik ben ook zeer tevreden met het overleg tussen meneer Mahy en het kabinet van Pascal Smet en de maatregelen (camera’s) die werden genomen. Langs de andere kant vrees ik dat enkel boetes uitschrijven het probleem niet zal oplossen. Het innen van de boetes speelt een belangrijkere rol en daar is het in het verleden al op foutgelopen. Slechts de helft van de boetes wordt geïnd door het huidige bestuur en aanmaningen worden niet verzonden. Ik ben ook zeer benieuwd naar die fietsagenten. Ik had eerder begrepen dat Molenbeek niet op het voorstel in was gegaan om deze in te zetten maar des te beter als het wel zo is. Zij kunnen volgens mij een belangrijke rol spelen in het sensibiliseren van overtreders. Ik heb er helaas nog geen enkele gezien, maar dat is misschien omdat ze eerst nog de cursus “Hoe veilig fietsen in Molenbeek?” moeten voltooien.
