Categorieën
Podium

Het afwezige museum, voor iedereen wat Wiels

Kunstbeurzen komen, kunstbeurzen gaan, maar musea blijven eeuwig bestaan: in Wiels kan je tot augustus gaan kijken naar een model voor zo’n museum.

In de hoofdstad Brussel hebben we namelijk geen museum voor hedendaagse kunst, en da’s een werkpunt (te meer, nvdr). Dat vond directeur Dirk Snauwaert, die zo’n 45 contemporaine kunstenaars bijeen bracht. Een deel van Snauwaerts bedoeling sijpelt door in deze intentietekst op Wiels’ website:

” Als kunstenaars geconfronteerd worden met de paradoxen van de mondialisering en de omwentelingen van de geschiedenis, elk met hun individuele gevoeligheden en beeldtalen, valt het op hoe afwezig de kunstenmusea blijven in deze prangende, brede publieke debatten vandaag. Musea, en vooral musea voor hedendaagse kunst, kenden nog nooit zo’n populariteit, en toch zijn ze opmerkelijk afwezig in de publieke arena en wordt hun stem in de publieke opinievorming nauwelijks gehoord”.

Voor mij staat goede kunst enigszins los van de prangende maatschappelijke debatten. Kunst heeft haar eigen grammatica, ook al is ze evident deel van de wereld. Daarom vind ik de opener in Wiels, de politiek geladen, maatschappijkritische Thomas Hirschhorn, die deze keer pleit voor het tonen van ongecensureerd geweld via onze media, niet tot de kunst behoren die mij zal bekoren.

Trouwens, politiek geladen en maatschappijkritische kunst is de laatste jaren alomtegenwoordig. Vaak is het niet meer dan een schreeuw, een echo van de pijn van de wereld. Wie te veel pijn heeft of toont, is volgens mij uit balans. En wanneer je uit balans bent, sta je niet op de juiste sokkel om het voorbeeld te tonen.

Liever vertrekken van bovenuit! Neem de lift ineens naar niveau 5, waar je buitenwandelt in een panorama van de stad dat doet verstillen. Duiven hokken er in een til, klaar om uit te vliegen, de wereld te verkennen en daarna weer ’thuis’ te komen. ’t Is kunst voordat de kunstenaar ermee aan de slag gaat, de duif als ready made. En dan daal je langzaam het gerenoveerde gebouw af. Wiels is zo geschikt als kunstfabriek, en zeker nu is de verwennerij intens: zoveel boeiende kunst samen, daarmee kan je gerust enkele uren schuilen in deze intense binnenwereld, die de ongemakken van buiten niet kent. Geen verkeer, geen lawaai, geen gewacht, geen koude en geen hitte.

Marlene Dumas schildert portretten van bekende homoseksuele mannen, zó tot leven komend met zó weinig middelen, dat is schoonheid die binnendringt en daar zal blijven hangen, in het museum in mezelf.

Wolfgang Tillmans traceert met zijn point and shoot fototoestel de Concorde, het vliegtuig, als symbool voor een supersonische utopie die we achter ons moeten laten.

Er is wellicht voor elk wat wils in Wiels, en dat is fijn. Zo’n verzameling, dan krijg je heel diverse stijlen op je afgevuurd en je kan die telkens met je eigen DNA meten. Kleuren, thema’s, vormen, materialen, die je vormen en vervormen.

 

Het afwezige museum loopt van 20 april tot 13 augustus 2017.

Meer info: http://www.wiels.org/nl/exhibitions/927/The-Absent-Museum

 

Share