Als je mij de vraag stelt of kunst de wereld kan redden, dan zeg ik: ‘ja’. Waarom? Een initiatief zoals ‘ The Weeping Elephant’ op Flagey doet ons weer in contact komen met de natuur vanuit ons stedelijk kader. Artiesten die een dier in de stad plaatsen om mensen te laten nadenken over relatie tussen natuur en stad, het is niet nieuw, maar het is wel een handige manier om onze stedelijke levensstijl in vraag te stellen en stadsbewoners meer in contact te brengen met de natuur.
We leven met een te grote ecologische voetafdruk. Hoe komt dat? Een van de redenen is zeker omdat wij de gevolgen van die extreem grote ecologische voetafdruk niet zelf dragen op korte termijn. Daarom moeten we meer in contact komen met de natuur van uit ons stedelijk kader.
Kunst is maar een idee, maar ‘The Weeping Elephant’ van Jantien Mook is een krachtig idee. Het doet mensen in de stad weer de link leggen met de natuur en de gevolgen van hun handelen. Het herinnert mensen aan het feit dat hun handelen ervoor zorgt dat het klimaat opwarmt, onze rivieren verzieken en onze bossen gekapt worden en promoot op die manier stadstuinieren, bescherming van bomen in de stad, recyclage, duurzame mobiliteit, ecologisch bouwen, enz.
Het idee om de jongsten te bereiken met dit project door elke dag om half vijf een voorleesmomentje te organiseren is zeer interessant, want de jeugd bereiken is vaak de enige manier om verandering teweeg te brengen. Verandering wordt immers met de moedermelk meegegeven. Het is gewoon een feit: onze steden moeten duurzamer worden om aan de uitdagingen van de 21ste eeuw te voldoen.
Kunst kan dus dienst doen om mensen te sensibiliseren en ‘The Weeping Elephant’ is een mooi voorbeeld hoe je met kunst mensen kunt sensibiliseren om een duurzame stad uit te bouwen.
Het enige dat we kunnen leren is dat we niet op het Verdrag van Parijs met Trump moeten wachten. Iedereen moet gewoon het heft in eigen handen nemen, de geesten zijn rijp, zeker in Elsene. Deze olifant had misschien beter in Molenbeek, Schaarbeek, Anderlecht, Sint-Gillis of Sint-Joost gestaan omdat de doelgroepen daar moeilijker te bereiken zijn.
Flagey is nu eenmaal niet het plein waar alle Brusselaars thuis zijn. De autovrije zone aan de Beurs is dat wel. Sommigen opperen dat ‘The Weeping Elephant’ er al na één dag kapot zou zijn daar. De oplossing: zet er een bewaker bij. Er zijn veel veiligheidsdiensten op straat, dus een olifant bewaken zal er ook inzitten.
De kracht van het idee “The Weeping Elephant” is bewezen. Enkel de praktische uitvoering is een beetje slordig, want de plaats waar hij staat is slecht gekozen.
Volg Willemjan Vandenplas op zijn blog of website
