Ik las enkele dagen geleden op de website van Oglobo, het massanieuwsmedium in Brazilië, dat een kunstenaar Walyson met graffiti 3D-zebrapaden had gemaakt om het aantal verkeersdoden te verminderen in zijn stad op het platteland. Ik dacht, misschien kan ik zoiets op Brussel toepassen. Toen zocht ik ‘Brussel 3D-Zebrapaden’ op en blijkbaar hebben wij dat ook in Schaarbeek.
Fantastisch zou je denken, maar dan begon ik na te denken en vroeg ik mij af of al die pop-upprojecten zoals de Wheeping Elephant op Flagey, de wandelaarsbrug aan Tour & Taxis, het regenboogzebrapad, de stadstuinen, de koeriersprojecten, …
Zijn dat allemaal geen projecten die een lappendeken vormen om de grote infrastructurele problemen van de stad te verdoezelen, zodat wij de Brusselaars niet bewust zijn dat we in een Urban Jungle leven? Terwijl we de transitie moeten maken naar een harmonieuze en duurzame stad.
Leopold II was toch een man met visie voor de stad. Joseph Poelaert een briljant architect die van Brussel een wereldstad maakte met een van de grootste gebouwen ter wereld in die tijd, het Justitiepaleis. Dit is echter wel al bijna 130 jaar geleden. Toch staan die gebouwen er nog altijd, maar dan in rotte stellingen, zoals het Justitiepaleis.
Daarentegen hebben we Paul Vanden Boeynants, iemand die Brussel van zijn authenticiteit onttrok door hele Brusselse volkswijken af te breken rond de jaren ’60 en ’70. Daarvoor kregen we voornamelijk een grijze stad terug.
Later waren er enkele megalomane projecten zoals de Europese en de Manhattanwijk, allemaal grote infrastructuurwerken van de laatste decennia die de stad geen meerwaarde hebben geboden op infrastructureel vlak. Deze zijn eerder eilanden in de stad.
Enkele jaren terug las ik over de futuristische stad die ze in Kinshasa, DR Congo, wilden bouwen, La Cité du Fleuve, een megalomaan project met Chinees geld volgens de alternatieve media.
Toen werd mij duidelijk dat er in Kinshasa duidelijk niet veel geld was, net als in Brussel, om zo’n project te dragen van transitie naar een duurzame stad.
Toch stuit het mij voor de borst dat met het weinige geld dat Brussel heeft er pop-upprojecten worden opgezet die mediageniek zijn. Terwijl Brussel beter zou sparen voor die duurzame transitie.
Willemjan is blogger. Bekijk zijn werk op zijn website en blog
