In ADAM, het Brussels Design Museum, loopt een tentoonstelling over de grafiek in de punk- en postpunkbewegingen. Het gaat voornamelijk om een privé-verzameling posters en fanzines uit die late jaren ’70 en vroege jaren ’80, toen de Queen een fascist regime leidde, en maar beter dead kon zijn. In de ogen van de punks.
Tentoonstellingen bouwen rond protestbewegingen is salonfähig dezer dagen. Punk, mei ’68, ze belanden in de white cube.
Dat kan leuk zijn voor wie die stoute stromingen wil ontdekken zonder zich eraan te bezeren, of voor degene die het zelf meemaakte en komt terugblikken.
Jammer genoeg levert een bezoek aan Punk Graphics vooral saaiheid op. Veel properder kun je punk niet presenteren. Rijen posters, met duiding bij de gebruikte grafische middelen van toen. Op zich wel de moeite van het bekijken maar doodgaand in vormelijke beteugeling. De DIY-attitude van punk wordt nergens geëvoceerd via een of andere inventieve of voor mijn part zelfs storende ingreep in de tentoonstellingsopbouw, wat leven in de brouwerij zou kunnen brengen. Zelfs het streepje muziek klinkt zo stil dat het punk-onwaardig wordt. En, detail (of niet): je moet ook mooi achter het lijntje staan om naar de waardevolle vintage waren te kijken. Het zegt haast iets (of misschien veel) over onze ontpunkte tijden.
Als je een punkexpo wil zien, en niet een tentoonstelling over punk, ga dan naar Roger Ballens werk in de Centrale (for contemporary art). Daar krijg je er meteen een vet afgedrukte en ongecensureerde slagzin bij: “I HATE WHITE CUBES” (Roger Ballen).
Voor wie wil afkicken van de tentoonstelling, volg de link: https://www.youtube.com/watch?v=QoYiQ8Qsozk
ADAM, Punk Graphics, 20.11.2019 – 26.04.2020
