Gedaan met de coronarunners. Bij het begin van een bloedhete zomer in Brussel maken volgende galante lopers hun opwachting. Het belooft weer een spannende zomer te worden.
Het Stretchkonijn
Aanstellertje. Hij loopt honderd meter fier en sierlijk als een opgetuigd raspaard. Maar dan is het feest al over. Hij slaat dan met theatrale ijver minstens een kwartier aan het stretchen. Hij doet dit met zoveel aplomb, weidse gebaren en een bloedernstig gelaat zodat het lijkt alsof hij net de marathon van de Sinaiwoestijn heeft afgewerkt in een nieuwe wereldtijd. Dan loopt hij opnieuw honderd meter en herhaalt zich het proces. Zo kan ik het ook.
Hondenlabeur
Tegen zijn zin afgetrainde Maltezer. Hij wordt voortgesleurd door zijn bazig baasje, een struise vrouw met brede rug. Ze loopt als een vermoeid boerenpaard, traag maar kordaat.
Het arme diertje kijkt smekend naar de enorme rug van het vrouwtje. Gelukkig hebben honden geen tijdsbesef, hij heeft geen enkel idee hoelang ze al lopen, laat staan hoelang het nog gaat duren. Hij is het alleen kotsbeu en dat zal spoedig duidelijk worden.
De Netflixer
Het helpt natuurlijk voor geen bliksem. Het bekijken van je favoriete serie op je smart en hopen dat dit de pijn van het rennen dempt. Lulkoek, maar ze heeft het nog niet door. Het vraagt dubbele concentratie en je hebt van niets het volle genot.
Het is ofwel kijkplezier ofwel in stilte afzien. Er is geen middenweg. Ook vrouwen moeten leren aanvaarden dat ze maar één ding zorgvuldig kunnen volbrengen.
De Afvallige
Koudweg achtergelaten door de groep. Kijkt met zeker chagrijn naar zijn drie maten die hem in koelen bloede in de steek lieten. Akkoord: zij lopen, hij ploetert. Wellicht zijn ze wat beschaamd in hun kompaan maar iedereen schreeuwt in deze tijd om empathie en solidariteit. Mag het even?
Hij is overduidelijk een beginnelingske maar de manier waarop hij werd gedumpt maakt hem van ploeteraar tot strompelaar.
De Hekkensluiter
Onzekere, wankele man. Middertiger. Beetje te zwaarlijvig en met vervelende haarbles die hem voortdurend plaagt bij het lopen, collateral damage van covid 19? Alhoewel de meeste kappers nu toch al open zijn. Hij lijkt dronken in een beginnende fase. Duidelijk bang om voorover te vallen loopt hij vlakbij het hekken van het Warandepark. In hoge nood heeft hij tenminste houvast.
Fils à Papa
De vader, type d’Artagnan pur sang. Grijs strak achterover gekamd haar, licht geparfumeerd, bronzen gelaat, de sierlijke loop van een raspaard. Onverbeterlijke charmeur.
De zoon is van een andere makelij, is nog zoekende, zowel naar een verzorgde loopstijl als naar zijn weg in het leven. Wil vooral niet onderdoen voor Pap, maar vermoedelijk te zeer bepamperd door een ongelukkige moeder. Zal nog véél boterhammen moeten eten om zowel de stijl, de uitstraling en de goût de vivre van papa nog maar te evenaren. Bij de tweede passage wordt dit bevestigd, hij heeft al honderd meter achterstand.
Pa glundert, hij is nog steeds de Zonnekoning, op de piste, op het werk en bij de vrouwtjes.
William Deraedt
De Grote Encyclopedie van de Kleine Hardloper inventariseert de onuitputtelijke lopersfauna in Brusselse parken.
Meer over Brussel: hetrijkderzinnekes.blogspot.com
