Brussel
Uw gesnurk soest me
Uw beweging roert me
Uw files vertragen de dagen
Het kan altijd erger
We mogen niet klagen
Brussel
Uw ritme laat me dansen
Uw sfeer laat me zoeken naar nog niet gegrepen kansen
Uw snelheid maakt me zweverig
De inhoud van de veel te dure winkels hebberig
Mag ik u hebben nu?
Ik stel me vragen
Ze zijn niet allemaal even mooi
Maar bij de comment ça va, peux-tu encore respirer
valt het gewicht van mensen zonder daken
boven het hoofd nog mee
of wordt het moeilijker te dragen?
Brussel
Uw moeilijkheden dagen ons uit
Laten ons groeien
Laten ons slapen op straten die veel te smal zijn
om anderhalve meter te bewaren
Brussel
U bent de stad die rust op schouders
van gastarbeiders, hoeren en zij die dapper genoeg waren
om er huizen te bouwen
met inwoners die eindeloos in een beter morgen vertrouwen
Brussel
Met uw ontelbare wegen
die ons met elkaar verbinden
kom ik vaker dan eens de ander tegen
in de weerspiegeling van de regen
kan ik de wereldstad vinden
in de glimlach van een vreemde
in alles wat u ons leerde
With your many languages from yesteryear
in between your thighs I hold no fear
Met uw inwoners die niet van stoppen weten
Elke dag van nieuwe culturen proeven
Laten we onze buren niet vergeten
We weten wel beter
Brussels, Bruxelles, Brussel,
Misschien bent u wel thuis
En thuis delen we met velen
Allen verschillend
Maar zou het voor geen seconde anders willen
De Antwerpse woordkunstenaar Hind Eljadid schreef deze ode aan Brussel voor Citizenne Vormingsplus. Ze geeft workshops, lanceerde het sociaal-artistieke platform ZonderWolk en treedt regelmatig op met haar eigen teksten, zoals onlangs bij de Toots-sessies op Canvas. Haar literaire debuut Kruimeldief, geïllustreerd door haar zus Zarah, verschijnt in januari bij EPO.
