Het begon te rijpen toen ik niet mocht voortwerken aan mijn reeks over de bomen in de buurt van Damme. Corona stak er een stokje voor. Toen heb ik van de nood een deugd gemaakt. Aangezien we een tijdje geleden van de Rand opnieuw in Brussel waren gaan wonen, wilde ik mijn beeld ‘Home’ hier in Anderlecht opnieuw maken: ‘Home Again’. Het kanaal heeft niet zo een goede reputatie, maar als je er doorheen kijkt is het best een boeiende buurt, en zeker fotogeniek.
(c) Stefan Martens
In mijn werk probeer ik de omgeving te vatten zoals ze is en dit in panorama’s gedurende de hele dag. Daarna maak ik een montage en creëer ik een grafisch beeld waar de toeschouwer vrij is om zich op verschillende deelscènes te focussen.
Je kan in de beelden fietsers, wandelaars en skaters zien, en de boten die voorbijkomen.
De tocht gaat van de Biestebroek verder via de Wayezbrug naar de sluis van Molenbeek. Deze heb ik zowel in de herfst als in de lente opgenomen. Het vele volk dat komt kijken, maar ook de boten die heen en weer gaan tussen het laden en lossen zijn er in terug te vinden. Het park zonder naam en het Lemmensplein zijn ook de revue gepasseerd.
Via Sainctelette en Gare Maritime kom je dan aan het einde van het gewest: de Budabrug. Dit stalen kunstwerk kan je zien als de grens. Het was al in de jaren 70 een onderwerp van ons, studenten aan Sint Lukas. Nu heb ik het het grafisch zo gemaakt dat het als een poort aanvoelt. De ene met de zon mee en de andere, aan “de andere” kant in tegenlicht. Ook hier kan je het leven op en naast de brug terugvinden.
Ik werkte twee jaar aan het project en het kan nog verder evolueren. Normaal komen de beelden op de grootte van een A1, zodat je kan speuren naar het leven op die bepaalde plek.
Stefan Martens heeft een eigen website: www.frozentimelapse.com. Je kunt hem ook volgen op Instagram en Facebook. Lees over zijn werk onze bijdrage De bevroren tijd.
