Sinds een Brusselse gemeente naast ons het licht uitdeed, is het zoeken om te kunnen wandelen ‘s avonds. Er is een nieuw park, maar het zit er ´s nachts vol met rottweilers. Niet zo aangenaam als je schrik hebt van honden.
Er is ook een huis van terreur dat vol staat met standbeelden van giftige paddenstoelen. Daarna wandel je langs een kapelletje waar de kaarsen altijd branden. Geen leuke wandeling dus, maar als je de hoek omdraait, hoor je de zanger om de hoek. Een jongeman die ‘s nachts liedjes zingt.
Lang heb ik mij afgevraagd wie de man was die ‘s nachts liedjes zong in zijn appartement en mijn avond verblijdde. Tot een avond zijn raam openstond en ik riep: ‘o, Romeo, qui es tu?’ ‘C’est moi, Will’, klonk het antwoord. Het was mijn vriend van in de Proxy Delhaize.
Als ik hem zag in de Proxy, noemde ik hem altijd Robespierre. Hij wist echter niet wie Robespierre was. Ik vertelde hem over de man die de zwaarste taak had in de Franse Revolutie. Met deze verantwoordelijkheid zadelde ik hem nu op omdat ons dorp in handen was van misdadigers en het tijd was voor de Revolutie.
Toen ik hem de volgende keer tegenkwam in de Proxy, vroeg hij mij of hij zo luid zong. Natuurlijk, rond hem wonen tientallen Braziliaanse arbeiders in appartementen, dat is de gewoonte geworden buiten Brussel. Ik zei dat hij moest oppassen.
Maar de muziek van de man op de hoek was zo aangenaam dat ik er meer van wilde. ´s Nachts tijdens mijn wandeling hoop ik altijd op een deuntje dat me vrede geeft in de chaos. Het is echt niet aangenaam om door ons park te stappen ´s avonds. Ik ben er al eens in elkaar geslagen en overvallen. Robespierre zingt het deuntje dat ons hoop geeft.
We zijn nog maar met weinig die het goed voor hebben met ons dorp. Veel arbeiders die in Brussel werken, wonen bij ons. Die mensen doen niets kwaad, maar we zijn op zoek naar hernieuwde sociale rust. Als je daarvoor in elkaar geslagen moet worden, stel je je oprecht vragen.
Ondertussen doen Robespierre en ik verder. De anderen merken er niet zo veel van. Toch hebben wij een verbond gesloten in de hoop dat we onze gemeenschap beter kunnen maken. Vive Robespierre, avec ces chants de liberté.
