desondanks hou ik van Brussel
de ongeneeslijke schotwonde
in het hart van een gespleten land
waar het glas van de gebroken ruiten
zorgvuldig wordt gelapt
de stad van duizend valleien en heuvels
art-nouveau-herenhuizen en squares
van abdijen en een pakketboot op het droge
stad met een bostrammetje
lange basilieken en hoge kathedralen
en een paviljoen van de Menselijke Driften
stad van oude etalages en de geur
van verse wafels op de augustusfoor
met haar botrammen, concerten en bals
jazzkroegen en rocktempels
met haar wereldvermaarde Filmmuseum
met haar kleine en grote theaters
cinemapaleizen en kleine weerbarstige filmzalen
met haar schrijvers, dichters, artiesten van nergens en overal
stad van onuitputtelijke boekenwinkels
met de mooiste vergezichten
en onsterfelijke skylines bij een oranje zon
plek van duizend rencontres en surprises
waar het surrealisme zich elke dag veropenbaart, gedijt,
manifesteert en voltrekt in een eeuwig ici et maintenant
mais ceci n’est pas une ville ?
de haast nooit opgemaakte afgemaakte
stad van gisteren en morgen.
