Nu dacht ik na vele jaren in de hoofdstad verbleven te hebben al alles gezien te hebben, maar niets is minder waar. Brussel blijft verrassen en toont steeds andere gezichten.
Een paar weken terug op een warme zondagochtend in juni beslisten we om een fietstochtje te maken. Makkelijker gezegd dan gedaan. Fietsen in Brussel kan snel omslaan in een deathride. Zeker met een kereltje van 16 maanden achterop kan je beter je voorbereiding nemen. Gelukkig had ik nog een fietskaart liggen en daarop bleek bovenaan een lange lijn te lopen met als vermelding “Project Groene Wandeling”, aangestipt in de legende als bewegwijzerde wandel- en fietsroute. Tja, daar kan je niet veel mee missen! Het Scheutbos in Molenbeek leek me de dichtstbijzijnde aansluiting. Om in de groene jungle te geraken moesten we er eerst door de stadsjungle.
Iedereen kent de Walvis en met die reden in het achterhoofd wordt het café direct omgedoopt tot vertrek- en aankomstplaats. Om de drukke Gentse Steenweg te vermijden maken we een klein ommetje langs de oude BelleVue-brouwerij om zo langs de Delaunoystraat aan metrohalte Osseghem te passeren. Na de spoorwegbrug direct linksaf de Osseghemstraat in. En nu blijven rechtdoor gaan. Na wat gekronkel door stadswijken en het oversteken van de Mettewielaan zitten we eigenlijk direct in het groen. Een minuscuul paadje leidt ons naar de zijkant van het Scheutbos waar we vanaf dan kunnen aansluiten op het project Groene Wandeling. En hop, nog géén minuut later rijden we door het Koninckxbos. Aan de linkerkant van het pad kunnen we over het muurtje het kerkhof van Sint-Agatha-Berchem zien. We wanen ons heel even in een dorp op den buiten…
Een fietsknooppuntnetwerk hebben ze in Brussel nog niet, maar je merkt dat het Gewest inspanningen doet om het de fietsers en wandelaars aangenaam te maken. Alle bordjes staan strategisch en goed aangeduid. Een volledig nieuw pad brengt ons aan het Katjesbos (of Kattenbos). Daar is het toch even off-road. De paarden langs het pad verklaren ons waarschijnlijk gek, maar een beetje avontuur mag toch?
Voor en na de Zavelenberg rijden we opnieuw door een iets stedelijker omgeving. Ja zelfs Ganshoren heeft zijn eigenste moeras! Het Laerbeekbos is voor mij echter dé ontdekking van deze rit. Een groen pareltje en dit allemaal zo vlakbij.
Vanaf hier volgt het ene park het andere op: Koning Boudewijnpark (niet dat in Brugge), Jeugdpark, Sobieskipark,… Net voor de voet van het Atomium draaien we langs een wegje het Park van Laken in. Het is wat zoeken, maar uiteindelijk geraken we op de Van Praetlaan en vanaf dan kan de pret niet op: afdalen! We nemen afscheid van de groene wegwijzers en volgen onze route langs het kanaal tot helemaal aan de Walvis. Enkel aan Sainctelette is nog wat manoeuvreren om het nieuwe fietspad te bereiken aan de overzijde. Fietsers moeten maar uitvissen hoe ze er geraken…nuja, dit akkefietje maakt onze fietsrit er niet minder mooi op.
Dit is de route:
Groen Brussel fietsrit weergeven op een grotere kaart
