Categorieën
Brussel Actua

Petit pays, petits esprits ?

Er worden tegenwoordig zoveel woorden aan Brussel vuil gemaakt dat het stilaan een smerige stad wordt.

Het bedroeft mij zeer dat er weinig mensen aan de Echternachonderhandelingen deelnemen die deze stad werkelijk kennen en aanvoelen.

Voel ik mij vertegenwoordigd door ene Charles Picqué? De man is in de eerste plaats een franstalige PS’er en dat is zijn goed recht, maar of hij namens alle Brusselaars spreekt? Ik twijfel daar zelfs niet aan, ik ben zeker van niet.

De Wever dan? Voel ik mij geruster als de gemeenschappen deze stad gaan besturen ? Leven hier twee aparte volkeren naast mekaar? En moeten we die artificiële opdeling tussen nederlandstaligen en franstaligen er dan per se doorduwen ?

Hoe is het god mogelijk dat men nog steeds de stad benadert en bekijkt met dezelfde loep als 50 jaar geleden ? In het Vlaams heet dat de zaken bekijken met een paardenbril.

Nochtans zijn er genoeg verstandige Brusselaars die zowel over Brussel als over de staatshervorming wijze dingen vertellen.

Philippe Van Parijs bijvoorbeeld, deze week in Humo of Leo Van Broeck en Sam Touzani in BDW, of ene Eric Corijn van Cosmopolis.

Zou het geen geruststellende gedachte zijn aan de tafel ook Brusselse filosofen, wetenschappers, sociologen  en artiesten te inviteren?

Zou dit niet zeer verfrissend zijn in plaats van alleen stadsvreemde politici, gevangen in hun partijdenken, los te laten op deze stad? Brussel is volgens die politici immers een splijtzwam, het kind van twee ouders die mekaar allang niet meer verstaan, een noodzakelijk kwaad, colle-tout van slechte kwaliteit die een verbrokkeld land aaneenhoudt.

Brussel is,met andere woorden, een probleem, ja zelfs een bedreiging terwijl een stad met zoveel potentie en internationale uitstraling natuurlijk een levensgrote uitdaging is die men in het om even welk ander land zou koesteren en soigneren.

Wie spuwt er op zijn hoofdstad dat en passant ook nog eens de hoofdstad is van het Avondland?

De waarheid is dat deze stad het land allang is ontgroeid en zich heeft ingeschreven in een veel boeiender en cosmopolitisch verhaal, en dat steekt.

Daarom wil men haar opnieuw kneden en knechten naar hun beeld en gelijkenis – geloof me vrij : dat zal niet lukken.

Politici in België : petit pays, petits esprits?

Wat zal het dan zijn als het land nog peti(e)terig wordt?

Zou bijvoorbeeld de LangverwachteOosterweelWapperverbinding er dan vlotter komen?

Vergeef mij niet dit binnenpretje.

meeroverbrussel : hetrijkderzinnekes.blogspot.com

Share