Ik deel dit verhaal even met de wereld, uit woede en uit onmacht. Omdat Brussel zoveel potentieel heeft, omdat wij mensen zoveel potentieel hebben, omdat dit niet meer mag gebeuren…
Vorige week, van zondag 12 op maandag 13 juni, is Bart (mijn vriend) slachtoffer geworden van zware agressie. Niet omdat hij zelf ruzie zocht, niet omdat hij een dure telefoon in de hand had en ook niet omdat hij zich op late uren in onveilige buurten bevond. Bart is aangevallen omdat hij homo is. En omdat hij met een vriend over straat liep aan wie je – in tegenstelling tot Bart – duidelijker kan zien dat hij homo is. En de groep die Bart tegenkwam vond dat dit niet kon. Zij vonden dat zij hier niet op moesten kijken en dit niet konden tolereren.
Bart liep vorig weekend over de Anspachlaan, na een feestje, ter hoogte van de Beurs – centrum Brussel dus – met een goeie vriend van hem die uit Barcelona op bezoek was. En die jongen ziet er nogal ‘vrouwelijk’ uit.
Ze liepen voorbij een pittabar en er werd van in het café iets naar hen geroepen en gelachen. Bart en Rolando liepen door, maar twee mannen, van Noord-Afrikaanse origine, die vanop het terras rechtgesprongen waren, hielden hen tegen. Bart is toen na een aantal opmerkingen dadelijk in het gezicht geslagen en dan heeft een van de twee mannen hem trachten te wurgen. Bart is toen weggelopen, instinctief naar de plaats waar er mensen waren (de pittabar), in plaats van er van weg. Daar heeft hem iemand een voetje gelicht en is hij tussen de stoelen terechtgekomen. Half in het restaurant liggend, half op de stoep is een groep op hem beginnen intrappen en is er met een zware houten stoel op zijn hoofd geslagen. Bart lag op de grond, in een plas bloed, aangezien hij hevig bloedde uit zijn hoofd.
Niemand heeft de aanvallers tegengehouden.
Gelukkig heeft de man achter de toog aan het begin van de aanval blijkbaar de politie gebeld en een patrouillecombi was binnen een paar minuten ter plaatse, een ambulance is snel gevolgd. Volgens de politie heeft Bart ontzettend veel geluk gehad dat ze er snel waren en dit zo overleefd te hebben.
Fysiek heeft bart inderdaad heel veel geluk gehad en gaat het goed met hem. Naast een paar builen en schrammen die al bijna verdwenen zijn heeft hij heeft twee hechtingen in zijn hoofd en verder nog veel rugpijn (geen letsel) en pijn aan zijn arm. Vandaag voor de tweedee maal naar de dokter om o.a. te kijken of een bijkomende scan van zijn arm nodig is. De mentale impact is een stuk groter, maar een week veilig thuis zitten en veel steun van zijn vrienden en familie heeft al heel veel deugd gedaan. Grote groepen, te veel drukte (en het centrum van Brussel tout court) blijven momenteel nog moeilijk, maar hopelijk komt dat snel goed. Bart heeft al iemand gezien van de hulp van de politie en heeft binnenkort ook nog een afspraak met slachtofferhulp, we zien dan of er nog meer nodig is. De vriend van Bart is intussen weer veilig in Barcelona, hij heeft geen enkele verwonding opgelopen.
Intussen hebben we veel bijkomende informatie gekregen van een politieagent die zelf aangedaan was door de feiten en al iets meer heeft verteld dan hij mocht. Een aantal van de punten die we ‘weten’:
– Er zijn camerabeelden. Daarop is te zien hoe iemand uit de bar naar buiten stormt (en dus deelneemt aan de feiten). De aanval zelf staat niet op de beelden.
– De man op de camera is gearresteerd, maar pleit onschuldig. Het is niet duidelijk of hij de persoon is die met de stoel heeft geslagen. Hij is van Guatemalteekse origine en heeft al 6 feiten op zijn strafblad.
– Het is op dit moment niet duidelijk of nog mensen gearresteerd zijn, wel bleek dat de gearresteerde de andere daders kende, o.a. de twee mannen die Bart en Rolando eerst hebben tegengehouden en Bart trachtten te wurgen. Die zijn weggelopen.
– De zaak is al voor de onderzoeksrechter verschenen, na de arrestatie, de zaak kan dus niet meer geseponeerd worden.
– Er zijn op dit moment twee getuigen waar we zeker van zijn: Ronaldo (de vriend van Bart) en de eigenaar/zaakvoerder van de pittabar die de politie heeft gebeld en ook een verklaring heeft afgelegd.
Daarnaast hebben wij nu ook officieel een advocaat, Sven Mary, die met zijn team gespecialiseerd is in strafpleiten en blijkbaar een van dé topadvocaten van ons land.
We hebben hen vrijdag gezien en dat was heel geruststellend. We hebben de indruk dat we nu het volledige gerechtssysteem van buiten kennen en dat doet wel goed. We weten nu ook exact wat we kunnen en moeten doen. Eerste stap is ons burgerlijke partij stellen, zodat we veel meer inzage krijgen in het dossier én zelfs bijkomend onderzoek mogen vragen indien nodig. Onze advocaat gaat dat normaal morgen doen.
Volgens hen hebben we een hele sterke zaak, die verzwaard wordt door het strafblad van de verdachte plus de homofobie die meespeelt.
Wat we nu normaal nog gaan doen, is een brief sturen naar verschillende media. Hopelijk pikt iemand dit verhaal op, en de kans is ook groter, aangezien de hele hetze rond Molenbeek de discussie weer wat doet oplaaien.
Een klacht bij het steunpunt voor gelijke kansen zit er ook aan te komen.
Persoonlijk ben ik heel sterk tegen racisme gekant, maar ik heb een hekel aan die reusachtige mantel der liefde en hypocrisie waaronder in België heel veel verdwijnt, omdat de oplossing te complex is. Hier is mijn vriend nu persoonlijk het slachtoffer van. Vragen aan migranten om zich aan te passen aan normen en wetten van onze samenleving is niét racistisch, het is de basis. Zoals een goede vriend zei: “We moeten ons niet schamen omdat we respect vragen en wetteloosheid verwerpen”.
Een andere goeie vriend wees op het verschil tussen een gewone ‘ruzie’ en ‘gaybashing’, zoals we dit kunnen noemen. Een gewoon ‘gevecht’ is meestal tussen twee mannen of een paar mensen en is eerlijker, ‘menselijker’. Maar dit is iets helemaal anders dan met een grote groep laf inslaan op 1 jongen, bij sommigen duidelijk met de bedoeling om hem te doden, omdat je vindt dat hij geen recht heeft om te bestààn.
Deel gerust een van (heel correcte, genuanceerde) onderstaande artikels op Facebook of via mail met je vrienden. Hoe meer mensen deze zaken lezen, hoe beter.
Misschien komt dan wel het besef dat dit onaanvaardbaar is en dat er dringend actie nodig is.
En dan heb ik het niet enkel over strengere straffen en ja, ook nog ‘meer blauw op straat’ waar nodig, maar vooral juist voorlichting voor migranten, betere integratie, vechten tegen kansarmoede, subsidies voor Brussel,… En dat bovendien niet enkel in Brussel, maar in élke Belgische stad waar dergelijke zaken quasi ongestraft gebeuren.
Bedankt alvast voor alle steun.
Kris D. – overgenomen van Facebook
Luckas Vander Taelen: http://bit.ly/mhuT5y
” Het is de verdienste van links geweest om meer aandacht te vragen voor discriminatie en sociale achterstand. Het probleem ligt jammer genoeg dieper: we zijn bang geweest om onze waarden op te dringen aan allochtonen. Die waarden zijn mij echter te dierbaar om ze verloren te laten gaan.”
Bart Eeckhout: http://bit.ly/k8yqEt “In sommige Brusselse gemeenten rukt de gettoïsering sluipend op. Het is geen etnische maar een sociale gettoïsering.”
