Het blijft een actuele vraag. Kun je als Vlaming in het Nederlands terecht in Brussel? Ten tijde van Pieter Bruegel was Brussel een Brabantse stad en was Nederlands dus de voertaal. De verfransing van de stad is in de achttiende eeuw begonnen tijdens het Oostenrijkse en Franse bewind en versterkte in België in de negentiende eeuw. De Nederlandstalige bevolking raakte in de loop van enkele generaties geassimileerd door het lage aanzien van het Nederlands in de toenmalige samenleving. Wie zong in 1969, dus net na Leuven Vlaams, een lied over de terugkeer van Bruegel in Brussel en zijn grote verdriet over de verfransing van de stad?
Hij vroeg in ’t zuiver Brabants
De kastelein om drank
Maar de patron die zei:
“Pardon je ne comprend pas Flamand”
Emmerdant, dans le coeur du BrabantPieter Breughel de Oude
Die dacht ’t is weer zover
Dat ze hier de Geus nog brouwen
Da ’s fijn, maar dat het in het Frans nu moet zijn
Dat vind ik een groot chagrijnHet Spaans is nu verdreven
Uit ons klein vaderland
Maar nu hebben we verkregen
Het Frans aan de Marollenkant
Dat is boven mijn verstandPiet Breughel is dan droevig
Terug naar zijn graf gegaan
Nadat hij op zijn kamer
Een heel klein maar een fijn schilderij
Vol kleur had doen ontstaanEn daarop stond geschilderd
Een Vlaming in ’t gevang
Het gevang van zijn complexen
De sleutel ligt erbij aan zijn zij
Doe open maakt hem vrij
Dit is de tekst van Pieter Brueghel in Brussel van de Antwerpse zanger, muzikant, dichter en beeldend kunstenaar Wannes Van de Velde. Later schreef hij ook het lied Café Breughel, dat zich afspeelt in het gelijknamige Antwerpse volkscafé, waar een kopie van het doek de Boerenbruiloft aan de muur hangt. Wannes Van de Velde overleed op 10 november 2008.
