Tekst FR: Pierre Duys, vertaling: BrusselBlogt.be
Je me souviens des premiers concerts de Aka Moon, trio déjà stupéfiant de jazz pourpre. Des pygmées jaillissaient de leurs valises, les murs vermillons, gauches, se trousmoussaient les ventricules, ivres de houbloneuses fillançailles; on voyait des ombres suinter, des John célèbres, à la page, en cage, de Patti, des Burk, des Fela, free funky african zone, vapeurs incendiaires, burlesques illusions, tapages mentaux, divagations et visions. Un écrivain attendait sa transe hebdomadaire dans une pièce contigüe, derrière la scène, une machine à écrire comme tapis volant, doigts mirages et pépiement des touches, guili-guili de matières sèches, haut les coeurs, bas les masques.
–
Het Vismarktplein
Ik herinner me de eerste concerten die Aka Moon speelde, toen al het zich onderscheidend jazztrio dat verraste. Pygmeeën doken op uit meegebrachte valiezen en op sulferroodgekleurde muren, dronken van bittergekruide verliefdheden, vervloeiden donkere vochtvlekken als lekkende hartkleppen tot schaduwen van beroemde Johns. In een kooi aan de muur, Patti met andere Burks en Fela’s, een free funky african zone vol hete vuurdampen, illusoire burlesken, woelige gedachten, geraaskal en visioenen, een neerslag op papier.
Achter het podium in een kamer, de schrijver die er zijn wekelijkse trance afwacht, met schrijfmachine als vliegend tapijt. Een gesjirp van toetsen en vingervlugge vingers die schuren tegen de vaste materie wordt hoorbaar. Het thema: vrank en vrij vooruit en weg van al het schijnvertoon.
