Dat er niet genoeg fietsinfrastructuur is in Brussel, is al lang geen nieuws meer. In Brussel Deze Week viel te lezen dat nu ook het gebruik van Villo! stagneert. Volgens Kwinten Lambrecht is het al te gemakkelijk om het slechte weer de schuld te geven. Zijn kanttekeningen bij een falend, maar potentieel sterk merk.
1. Kwaliteit van de fietsen: Villo!-fietsen zijn zwaar en dat is vooral om heuvels op te rijden absoluut geen cadeau. Elektrische Villo!-fietsen zouden hiervoor de oplossing kunnen bieden. Vaak hebben fietsen technische mankementen, zoals losse pedalen of een vastzittend achterwiel.
2. Dienstverlening: Villo! is moeilijk te contacteren. Wat bij problemen na 18 u ’s avonds of in het weekend? Ook de communicatie verloopt vaak stroef. Hoewel er grote inspanningen geleverd worden om op sociale media actief te zijn, laat de kwaliteit van de website te wensen over. Wist je bijvoorbeeld dat je bij de activering van je abonnement drie tot zes manden gratis krijgt?! Het valt na te lezen op de site.
3. Het gebrek aan big data-analyse: Villo! weet aan de hand van gebruikersgegevens welke stations het meest worden gebruikt en welke het volst zitten. En toch, station Kunst-Wet is elke dag leeg vanaf 16 u. Ook de stations rond de Zuidmarkt zitten overvol op zondag, om maar twee voorbeelden te noemen.
4. Marketing: de fietsen zien er nu eenmaal saai uit. Waarom organiseert het Gewest (in samenwerking met JCDecaux) geen ontwerpwedstrijd voor de leukste Villo!-behuizing? Of waarom vragen we geen belangrijke designer of kunstenaar om een model? Het moet cool zijn om met een Villo! te rijden.
5. Gebruiksvriendelijkheid: in Lyon, de stad die in het artikel als ‘best practice’ wordt genoemd, is het deelfietssysteem geïntegreerd in de Lyon City Card. In de Brussels City Pass is dat niet het geval. En je hoeft het niet altijd zo ver te zoeken. Eigenlijk zou een Villo!-kaart ook in Gent of Antwerpen functioneel moeten zijn, en omgekeerd.
Deze bijdrage verscheen eerder op de blog Lambyk, die we in februari in onze rubriek blog.bxl voorstelden. Kwinten Lambrecht schreef het artikel in samenwerking met zijn broer Ruben.
