De Stad Brussel heeft het weer voor elkaar gekregen: op dinsdag 3 januari, de eerste dag van de solden, en op 7 januari, de eerste zaterdag, is parkeren in de gehele vijfhoek gratis. Dat is een ongelukkige beslissing van ons lieftallig stadsbestuur, dat weer eens voluit de kaart van de vierwieler trekt. Enkele bemerkingen op een rijtje.
Koopkracht auto
Met deze maatregel wordt nogmaals aangetoond dat de huidige politieke klasse niet klaar is voor de radicale ommezwaai waar zoveel steden al jaren mee bezig zijn: de mens opnieuw centraal stellen. Volgens deze klasse staat de auto gelijk aan koopkracht en zal alleen de vierwieler ervoor zorgen dat de centjes aan het rollen gaan. Nu, deze politieke klasse deinst er niet voor terug om experts in vraag te stellen maar toch: volgens vele studies doen mensen te voet of met de fiets meer geld op dan mensen met de auto. Geld blijft ook makkelijker lokaal plakken. Ik kan de winkels waar je voor de deur kan parkeren trouwens niet voor ogen houden, tenzij je op het fietspad parkeert natuurlijk.
Het is trouwens stigmatiserend voor jongere handelaars en ondernemers die helemaal niet op deze manier denken.
Piétonnier-ambities
Het is op z’n minst ‘speciaal’ te noemen dat je als stadsbestuur de grootste voetgangerszone van Europa probeert te installeren, daar grandioos in faalt vanwege politieke spelletjes en dan doodleuk gaat verkondigen dat de auto koning wordt in Brussel om het de shopper zo makkelijk mogelijk te maken.
Leve de niet-Brusselaar
Zelf ben ik ook superblij om te zien dat onze stad wordt gesmaakt, dat er veel bezoekers zijn en dat Brussel weer bruist. Maar blijkbaar zijn de inwoners van Brussel niet gegoed genoeg om de handelaars blij te maken. Onze burgervader wist het in een interview reeds te vertellen: “Mensen uit Woluwe komen niet met het openbaar vervoer”. Nee, geef ons maar wat rond toeterende SUV’s in ons stadscentrum, dat überhaupt toch al ruikt naar rozenblaadjes, en waar we bovendien geen last hebben van lucht- en lichtvervuiling.
Brussel is parking
Wie durft te beweren dat er niet genoeg parking in Brussel is, heeft geen benul hoeveel publieke ruimte aan deze drang naar luxe wordt opgegeven. In het stuk dat ik enkele jaren geleden al schreef (Schaf de pleinen af) documenteerde ik onze pleinen die worden ingepalmd als parking. We moeten af van die gedachte dat parking gemeengoed is, nee het is telkens een individuele inname van publieke ruimte op een bepaald tijdstip en op een gegeven plaats. We zijn de ‘waarde’ van publieke ruimte totaal vergeten. In naam van de autodroom hebben we zoveel opgeofferd. Auto’s horen in een stad die nog relevant wil zijn voor haar burgers thuis in privéparkings.
Openbaar vervoer?
We hebben het vaak over de randparkings die er mondjesmaat aan het komen zijn aan de grenzen van het Brussels Gewest. Ook hier is het de politieke klasse zelf die zich boven de efficiëntie plaatst: de ene Vlaamse gemeente ziet het als een inname van Vlaams grondgebied voor ‘dat Brussel’, de andere Brusselse gemeente ziet het als een invasie van Vlaamse pendelaars.
Op die randparkings is het dus nog even wachten, maar laten we stations aan de centrumsteden en omliggende gemeenten van Brussel ook gaan beschouwen als randparkings. Hebben de shoppers er bijvoorbeeld al aan gedacht om hun wagen aan het station van pakweg Dilbeek te parkeren en daar de trein rechtstreeks naar Brussel-Centraal te nemen? Stap uit, wandel naar beneden via de Grote Markt, of wandel door één van de galerijen – toch wel, u hebt benen, al willen onze schepenen u laten geloven dat ze stilgevallen zijn – récht de shoppingstraten in. Mooi toch? De NMBS heeft zelfs een speciaal soldenticket voor u in de aanbieding!
Brussel als geheel
We horen onze schepen een oproep doen aan het Gewest om eindelijk werk te maken van randparkings, de metro enzoverder. Wanneer je dit beleid zelf weer de dieperik in kegelt door autovriendelijke initiatieven te lanceren, weet je dat het mis gaat.
Hoe lang laten we nog toe dat 19 burgemeesters en schepencolleges, vaak gestuwd door eigenbelang en een onder-de-kerktorenmentaliteit de oplossing van een vraagstuk zoals mobiliteit kunnen gijzelen? De contraproductieve aanpak, waar de ene progressieve gemeente fietspaden en parken aanlegt en de ander parkings wil aanleggen, is er eentje om snel de vuilbak in te kieperen. Brussel zou als stad al zo veel verder kunnen staan als we niet keer op keer met een afgekookt brouwsel van een eerder aangekondigd champagneproject opgezadeld zouden eindigen.
Deze tekst verscheen eerder op de blog Lambyk. Kwinten Lambrecht schrijft er over Brussel, communicatie, duurzaamheid, mobiliteit en een vleugje politiek.
