De voormalige dorpskern Haren lijkt luidkeels ‘neen’ te roepen. Nee tegen de spoorwegviaducten en nee tegen de gevangenis. In een groeiend Brussels Hoofdstedelijk Gewest houdt het dapper stand tegen verstedelijking. Hier kennen buren elkaar nog en wordt er dapper gestreden voor het behoud van Moeder Aarde.
Haren krijgt het al twee eeuwen zwaar te verduren. Eerst kwamen de industrie en de spoorlijnen, toen de vliegvelden en straks ook de gevangenis. Inmiddels is Haren volledig ingesloten door spoor- en expreswegen en vliegen de Boeings en Airbussen laag over de achtertuintjes. En toch vind je hier nog de laatste groene velden, boerderijen en uniek ecosyteem van de Europese hoofdstad.
Er is lintbebouwing, zoals in Vlaanderen, en er zijn monumentale panden.
De laatste jaren is er in de media veel te doen geweest over de komst van een moderne gevangenis naar Haren. De gevangenen van Sint-Gillis en Vorst, die in verouderde huizen van bewaring verblijven, zouden dan verhuizen naar Haren. Deze nieuwe gevangenis wordt gebouwd op één van de laatste stukjes groen van de stad. En daar wordt tegen gestreden.
Benieuwd naar Haren? Treinstation Haren-Zuid ligt vlakbij de dorpskern en wordt doordeweeks twee keer per uur bediend, in het weekend slechts één keer, door S-treinen die vertrekken vanuit Brussel-Noord, -Centraal en -Zuid en het station van Leuven.
Noot van de auteur-fotograaf: deze post is slechts een persoonlijke interpretatie van wat ik meen gezien te hebben, geen politiek statement. Mijn eigen mening staat hier los van.
