De eigenaars van GoBee.Bike vertrokken met de noorderzon en lieten hun strooifietsen achter in de publieke ruimte. Beschikken zij over informatie die wij niet hebben? Valt er meer geld te verdienen in Brussel met andere projecten dan met strooifietsen? Er is iets op til, maar wat?
Er is ‘digitale disruptie’ aan de gang. Volgens de media en de statistieken is fietsen in Brussel heel populair en normaal omdat wij toch een fietsend land zijn. Toch is er een informatie die voor een bias zorgt en dat is dat fietsen in Brussel nog steeds niet zo vanzelfsprekend is als bij pakweg onze noorderburen.
Er is dus een probleem. België is een fietsland en in Brussel ben je een soort “Japanse kamikaze” als fietser. Dat zorgt ervoor dat ondernemers die investeren met ideeën uit het buitenland niet onmiddellijk begrijpen dat er voor hun product geen markt is omdat deze markten niet hetzelfde zijn. Er gebeuren marktstudies om deze producten te testen, maar worden deze adviezen bij zulke buitenlandse concepten wel aanvaard? Het moet allemaal bistro, bistro gaan (snel, snel) om de markt voor te zijn.
Daarvoor is er een terreinbezoek nodig in Brussel, het paradijs van het openbaar vervoer, maar waar je nog steeds even snel te voet bent als met dat openbaar vervoer in sommige gevallen. Brussel is een stad die bewandelbaar is. Brussel is eigenlijk niet zo groot, een Braziliaans provinciestadje, laten we zeggen.
Dus wil dat zeggen dat al die Chinezen naar Brussel gaan komen voor een terreinbezoek om hun spaarboekjes te ontvetten en te investeren. De Europese millennials zijn geplunderd door reizen, experience seeking behaviour en café latte macchiato, maar ik vraag mij af of we daar ooit iets meer dan de deeleconomie aan gaan overhouden.
Flexi-jobs zoals bij de Deliveroo’s zijn een goede uitvinding. Ze hebben hun nut bewezen: 29 miljoen euro aan extra inkomsten voor restaurants in een jaar tijd in Brussel. Duizenden jongeren die gezond eten, kansengroepen die regelmatig aan sport doen en inkomsten voor laaggeschoolden. Het was een wonderconcept, maar laten we het nu in een legaal kader gieten en voor sociale bescherming kiezen. Dan is dat al één trofee die onze generatie in de kast mag zetten.
Toen ik een dezer dagen de Elsensesteenweg afliep richting Flagey, zag ik een student een Billy-Bike, een Brusselse elektrische strooifiets, de berg op fietsen. Ik herinnerde mij nog die leuke lancering op Bruzz: die jonge gasten die hun product voorstellen voor de camera met een brede lach. Dan denk ik: zo veel lef heb ik toch niet, hoedje af.
Willemjan Vandenplas is blogger. Bekijk zijn werk op Facebook en op zijn website.
