“Dag Jan, hoe gaat het? Niet gemakkelijk, die pandemie!”
“Dag Laurent, en met jou? Ik zie dat je vzw werkloos blijft?”
“Ja, die verrekte pandemie! We raken er maar niet van af!”
“Je gidsen zullen binnenkort Chinezen zijn, of mensen die door Chinezen worden betaald. “
“Hoezo, Jan?”
“China heeft de covid-19-epidemie bedwongen, terwijl wij Europeanen er nog middenin zitten.”
“Ja, maar China…”
“De Europeanen willen niet te veel morrelen aan hun individuele vrijheden. Geen verplichting om de Corona-app te gebruiken, geen verplichting om te vaccineren, geen verplichting om te zeggen met wie je contact hebt gehad, geen effectieve controles op telewerk, geen verbod op circulatie, …”
“Niet zo hard, jong!”
“Kortom, geen crisisbeheer, geen korte pijn, geen operatie, maar zalfjes op een wonde die niet geheeld wordt. Wij kunnen de nadelen van onze vrijheden nooit eens inzien. Wij houden vast aan het vermeende belang van ons persoonlijke leven, terwijl er andere culturen zijn voor wie de relativiteit van een individu heel concreet is.”
“Ja! Kijk maar naar de arme Hongkongers! Hun leventjes worden door China verpletterd!”
“Hou communistische dictatuur en relativering van het individu uit elkaar. Ook Arabieren hebben dat: zij relativeren hun individuele bestaan meer dan wij Europeanen. De prijs die we aan het betalen zijn voor ons individualisme is net het afkalven van onze persoonlijke vrijheden. Enkele giganten lopen weg met de koek van de massa: anonieme internetverkopers, die sneller aan huis leveren dan jij je afval ervan op straat gezet krijgt. In plaats daarvan zouden we voor een goed deel lokaal kunnen kopen en produceren, en vooral minder kopen en tegen een eerlijke prijs.”
“Daar ben ik het mee eens…”
“Maar ik wil niet afwijken. Ik heb het over onze Europese identiteit die ons de das omdoet. China dreigt nu een voorsprong te nemen die we niet meer kunnen bijbenen. Hun economie draait alweer.”
“…”
“Ze hadden deze pandemie zelfs moedwillig de wereld kunnen insturen, als tactiek, met de wetenschap dat ze er veel sneller dan ons weer zouden uitraken. Dat is ook een van de redenen waarom Aziaten tegenwoordig meer gediscrimineerd worden bij ons. Er is een argwaan gegroeid tegen hen. Onterecht. In plaats van de zondebok te zoeken, moeten we naar onszelf kijken. Dáár liggen de zwakke plekken.”
“Sorry, Jan, je bent me aan het verliezen.”
En Jan (een fictieve en verouderde westerse naam) was uitgepraat nog voor hij het gevoel had een discussie op gang gebracht te hebben. Zijn wanhoop was algauw tegen de westerse muur van zijn vriend Laurent gebotst. Waarschijnlijk had Jan zijn betoog niet genuanceerd genoeg gebracht omdat hij gepakt was door een acute wanhoop. Jan wist niet hoe hij zijn vriend Laurent bewust kon maken en kon doen twijfelen aan zijn westerse levensmodel.
