Categorieën
Brussel Tipt Kunst

Charleroi toont zijn nieuwe Museum voor Schone Kunsten

Frisse start

België heeft er een nieuw Museum voor Schone Kunsten bij, in Charleroi, in de mooi gerenoveerde vroegere militaire ‘Defeld’-gebouwen uit 1887, met toevoeging van de heel knappe “signaaltoren” van Jean Nouvel (2014).

Het museum bestond wel al, maar moest 8 jaar wachten op zijn nieuwe plek, die helemaal een nieuwe start lijkt. Burgemeester Paul Magnette benadrukte in zijn openingsspeech dat de Carolo’s via cultuur hun waardigheid kunnen terugclaimen, die te vaak onderuit is gehaald. Het museum geeft als missie inderdaad mee de inwoners, landschappen en kunstenaars uit Charleroi of die door de stad geïnspireerd zijn, te benadrukken.

Ook vermeldde Magnette dat het museum het enige in België is met meer vrouwelijke dan mannelijke kunstenaars.

oriëntalisme

De tentoonstellingen zullen tweeledig zijn: enerzijds de permanente (gratis) collectie Schone Kunsten (met rotatie) en anderzijds de tijdelijke tentoonstellingen.

De eerste tijdelijke tentoonstelling heet ‘‘De heldenfabriek”, over 100 jaar stripuitgeverij Dupuis. De beroemde school van Marcinelles (De Smurfen, Robbedoes, Marsupilami, Bollie&Billie, Guust Flater, enz.), die ontstond toen Jean Dupuis, drukker van etiketten voor medicijnen, een drukpers kocht, luisterde tot de jaren ’50-’60 naar de goede raad van de katholieke Kerk om zich van correcte inhoud te verzekeren. Dat meekijkende oog is nu weg maar toch heeft de huidige eigenaar gek genoeg banden met het Vaticaan.

Jules Destrée en Pierre Paulus

De geschiedenis van het museum begint in 1911, als de stad meedoet met de mode van de tijd en een internationale tentoonstelling mag organiseren, die de rijkdom van de streek etaleert. Jules Destrée, van Charleroi, politicus en ook voorvechter van ”cultuur voor iedereen”, ijvert voor een museum van schone kunsten, vertrekkende van de werken van de beroemde neoclassicist en Carolo François-Joseph Navez. Het zal er komen in het art- decostadhuis van 1930, terwijl de collectie zich ondertussen al aan het opbouwen was.

Die collectie is door de tijd trouwens ook verrijkt met de verzamelingen van de deelgemeenten van Charleroi, die fusioneerden met de stad vanaf 1976. De museumconservatrice deed daarbij naar eigen zeggen verrassende ontdekkingen.

surrealisme (landschap met wereldbol)
sociaal realisme, Pierre Paulus

Het publiek kan echter pas vanaf 1980 het stedelijk museum echt bezoeken.

Pierre Paulus, ontdekker van de ‘Salon moderne’ van 1911, is de andere pionier van de collectie. Van hem hangt hier als opener zijn toen felbesproken ‘Jeunesse’ uit 1911.

Van de 5000 werken in stock kunnen er telkens zo’n honderd tentoongesteld worden in de beperkte ruimte.

Zonder bijschrift noch beeldscherm

Bij de werken hangen (meestal) geen bordjes met beknopte uitleg en naam van de artiest (je kan dat per zaal wel zien op een aparte zuil), zodat de bezoeker zijn frisse blik exclusief voor het werk behoudt. Deze opvallende keuze duwt de kunst naar de voorgrond, en er is ook meer ruimte tussen de werken dan elders. Het doet denken aan de stichting Insel-Hombroïch bij Düsseldorf, die Rembrandt aanbiedt zonder bescherming, alleen het werk, haast aanraakbaar. Je wordt onderweg ook niet door interactieve, tactiele of andere digitale toepassingen naar het onvermijdelijk gewaande beeldscherm gelokt. Eenvoud heerst.

landschappen

De thema’s: neoclassicisme (Navez), oriëntalisme, landschap – een muur vol kleine landschappen, zonder directe naamsvermelding, ook niet voor James Ensor of Gustave Courbet – vanzelfsprekend sociaal realisme (met onder andere werk van Constantin Meunier, wiens carrière door zijn bezoek aan de mijnen van Charleroi de vlucht nam die we kennen), stilleven, folklore, surrealisme, abstractie, hedendaags en portretten.

Museum van Schone Kunsten, Boulevard Pierre Mayence 67, 6000 Charleroi – maandag tot vrijdag 09:00-17:00, zat & zon 10:00-18:00. Permanente collectie gratis, tijdelijke tentoonstellingen 5 euro normaal tarief.

Share