Valentijn bracht mij niet mijn geliefde, maar een oude wereld. Ik kwam tot de vaststelling dat mijn kok een kopt is. Het staat ook in het groot op zijn nek getatoeëerd. Overigens maakt hij heerlijke pappardelle klaar.
Ik herinner mij nog de eerste ontmoetingen met de kopten in Egypte. Ze reden me met de taxi naar mijn Duitse School in Do’ki in Caïro. Ik zat daar in Medinat Nassar Arabisch te studeren. Later kreeg ik enkele goede koptische vrienden in mijn studentenstad. Dat was de tijd dat ik nog Arabisch studeerde.
Wanneer ik voor het restaurant stond en de dochter van de moekhabaraat – de geheime dienst – tegenkwam, was ik vergeten dat er nog volk in de keuken zat, waaronder Abu Kirsch al-Kuweitel, Abu Wasseem en nog een paar Napolitanen en Dominicanen.
Er waren al weer enkele jaren voorbijgegaan dat ik hem had ontmoet, de koptische kok, en nu pas snapte ik weer die tattoo. Moest het nu wezen dat ze in de snackbar ernaast al eens rabi3a hadden gedaan, naar mij is er weer een verhaal vertrokken. Hij heeft nog twee religieuze tattoos op zijn nek.
