We blikken nog eenmaal terug op het turbulente jaar 2011. Het is niet onopgemerkt gebleven. Laat 2012 een aanvang nemen!
September
Er is helemààl geen taalproblematiek, dat zit gewoon tussen de oren van de politici die daar politieke munt willen uitslaan. Het is nèt het omgekeerde: beide gemeenschappen beminnen hartstochtelijk mekaars taal, zozeer zelfs dat ze deze geen geweld willen aandoen. “De Taelen zijn gansch het Volk.” Welk een schoon surrealistisch land hebben wij toch: zo’n cultureel erfgoed kunnen we toch nooit in tweeën kappen? Men scheurt toch ook niet de Intrede van Christus in Brussel van Ensor in tweeën of we scheppen evenmin de mosselen van Broodthaers uit de casserole. (Eindelijk een oplossing voor BHV!)
Feit is gewoon dat Cityplug te weinig Nederlandstalige input heeft. Maar hilarisch is de vertaalcomputer soms wel. Café Roskam is “een typisch Vlaamse Stam koffie”. Ik lees ook graag wat er op de eenvoudige kaart van De Markten staat: “soep, begrafenisondernemer, sandwiches, salades”. Je treft er Arno, “zittend op de bodem van de koffie”. In de zomer is het terras “binnengevallen” en godzijdank: de “roosters zijn tip top”! (Plat du jour: begrafenisondernemer)
Wat ons betreft mogen deze Zweden-met-een-vijs-los (I’m From Barcelona, nvdr) nog gerust een tijdje zo doorgaan en ons nog eens zo snel mogelijk komen verblijden met ballonnen, confetti en een lading vol vrolijke muziek. Soms heb je immers niet meer nodig om gelukkig te worden. (Beter dan een overdosis Prozac)
Oktober
“Mais où est la Place Schuman?” Een man met een bril houdt me tegen als ik met de fiets door de Wetstraat naar het Jubelpark race. Zijn onbeholpen Frans heeft te dicht bij het Engels gelegen. Ik leg hem uit dat het hier is. Aan de ene kant heb je de zetel van de Europese Commissie, aan de andere kant komt de Europese Raad bijeen. Hij kijkt verbouwereerd. Deze verkeerswoestenij, doorsneden door een tunnel, ontsierd door bouwwerken, omzoomd door ongeïnspireerde architectuur is het centrum van de Europese wijk? (EU-woestijn en het ei van Colombus)
De MIVB-klanten weze bij deze gewaarschuwd: ren als gekken naar de tram, gelieve bezweet op uw werk aan te komen, gooi alle overbodige spullen overboord, de Wattman chronometreert, wikt en beschikt. Dat heet teasen, emmerder, stangen. Men kan ons net zo goed uitroken of beter: ons nog dichter opeenplakken tijdens de spits. Zo simpel is het eigenlijk: laat de klanten gewoon stikken. (MIVB: enkel voor gehaaste reizigers)
Al gauw kwamen kindjes uit de buurt meevouwen en vliegtuigjes gooien in de straat. Het werd een uitdaging een vliegtuigje in de tram te gooien als die met de deuren open aan de halte stond, en één iemand slaagde erin een vliegtuigje boven op de tram te doen landen. Benieuwd in welk stadsdeel het terechtgekomen is. (Paper Planes Shop)
Gedurende 25 minuten hebben die eigenaars van die net bestolen auto daar gestaan. Ik kon niet weg of geen teken geven omdat onze zoon in bed lag en ik op dat moment alleen thuis was. Ondertussen heb ik zes (!) politieauto’s het kruispunt zien oversteken. Drie daarvan hadden het merkbaar bijzonder druk (zwaailichten), maar de drie andere leken eerder te patrouilleren. Een daarvan is zelfs net langs de auto met de verbouwereerde eigenaars gereden. (Hallo politiezones?)
Immobilisme is troef, en niet alleen bij ons. In het tijdperk van het web 2.0 is deliberatieve democratie of actieve inspraak van burgers volgens de organisatoren een middel en zelfs een noodzaak om het debat te verrijken. Van Reybrouck beschreef het prille begin van het initiatief, maar hoe het verhaal Missie: G1000 afloopt, zal nog moeten blijken. (Brussel op de agenda van G1000?)
November
Het bal van de burgemeester? In het Brussels Gewest heb je er meteen negentien. Altijd feest! Er zetelen ook vijf parlementen (EU, België, Vlaanderen, Franstalige Gemeenschap en Brussel), om van andere internationale instellingen en organisaties te zwijgen. Recepties à volonté. (Brussel brrr…)
Bliezen de Kaiser Chiefs ons helemaal weg, met een nooit geziene originaliteit en muzikale genialiteit waar onze mond van openviel? Niet bepaald. Deze groep is ietwat voorspelbaar geworden. Maar het blijft wel een sterke act, die kan rekenen op een vermakelijke frontman en een kist vol steengoede songs. (Sterke act met steengoede songs)
Brussel, je t’aime. Vaak meer dan genoeg voor geluk. Elke dag leg ik mijn hoofd in je schoot. Ik weet meer van je dan ik zou willen weten. Soms ben ik bang, maar nooit genoeg. Om niet van je te houden. (Brussel, ik zie je graag)
In de vijfhoek werden systematisch stadskankers platgegooid, al was het meestal om plaats te ruimen voor saaie kantoorgebouwen met spiegelramen – alsof de bedrijven die zich er vestigen helemaal niet in Brussel aanwezig willen zijn. Onderkomen straten en pleinen werden heraangelegd met geld van de wijkcontracten, de hippere winkels schoven op richting kanaal, galeries vermenigvuldigden zich op wonderbaarlijke wijze en op het einde van de herfst werd de kerstmarkt opeens opgeblazen tot belachelijke proporties. Toch is Brussel terzelfder tijd nog steeds niet veranderd: daklozen en bedelaars op de vaste plekken, vuil op straat en in de metro, een overdaad aan auto’s en een tekort aan fietsers, een enorme diversiteit en huizenhoge verschillen van buurt tot buurt, tussen beneden- en bovenstad. Onoverzichtelijk, deels ongrijpbaar en toch vertrouwd. (Herinneringen aan Brussel deel 4: hier raak ik niet meer weg)
Ik hou van Brussel omdat ik me er altijd een beetje op vakantie voel; door de vele culturen die er wonen en werken, en omdat ik maar 20km moet ‘reizen’ om een andere taal te kunnen spreken. En misschien straalt Brussel ook wel meer echtheid uit, in vergelijking met nettere en beter georganiseerde steden. (Fotograaf in Beeld: Erard Swannet)
Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat in het jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen het enige stukje groen op de noord-zuidas gereduceerd wordt terwijl er in de buurt (Maagdenstraat) nog heel wat leegstand is, en dat daarvoor het speeltuintje dat bij mooi weer overstelpt wordt door kinderen moet opkrassen. (Moet speeltuin Fontainas wijken?)
December
Het geroezemoes hangt over de winkelruimte als lichte tandpijn, af en toe een kreetje, van verrukking of ontzetting. Een splinter in een broos vingertje, een scheurtje in het peperkoeken huisje, de portemonnee van papa blijkt niet onuitputtelijk. (Sinterklaas is een stresskonijn)
Ja, zelfs de kerstboom halen en decoreren kan rust brengen. Al was het dit jaar een beetje zoeken vooraleer ik een geschikte naaldboom kon vinden. De winkels in de buurt hebben de winstgevende markt van kerstbomen nog niet ontdekt. Spijtig voor hen. Anderzijds kan je wel inspiratie opdoen mocht je nog op zoek zijn naar een origineel cadeau: tajine-potten, exotische kruidenmengels en veel meer ander Arabisch gerief. (Een Brusselse kerstboom)
We waren samen nochtans net zo opgelucht dat onze regering eindelijk was gevormd. Lange baarden ten spijt, die periode zal later een belangrijk hoofdstuk in onze geschiedenis vormen. Dat obstakel/obstacle kon gewoon niet op een hikker en een flikker worden genomen. Maar of het nodig was dat u nu weer meteen alles op stelten zet, dat is uw verantwoordelijkheid! Ik verwacht van u dan ook resultaat. Want als achteraf blijkt dat u ongelijk had, uw stakingsdag meer op een vakantiedag leek en ik te veel rood/groene vesten op een Brussels terras zie zitten, dan verliest u mijn nu al beperkt krediet. (Open brief aan de staker)
Wat me het meest beviel aan Brussel was het feit dat het kenmerken van een grootstad vertoont, maar uiteindelijk nog steeds een vrij provinciaal stadje is (niet negatief bedoeld). Wat me heel erg tegenviel was het shoppen. Er heerst helemaal geen mentaliteit waarbij klant koning is. (Fotograaf in Beeld: Mike Reys)
