BrusselBlogtBrusselaar wiens pen en papier geregeld beslag leggen op de stad.
Werd getroffen door geschiedenis, jeugdwerk, de banksector, de ngo-wereld en rijscholen.
Te bezoeken op de afdeling revalidatie van de Academie voor Muziek, Woord en Dans in Mortsel.
Slagerij Vercammen vind je niet tussen de zoekresultaten van Google. Maar Jean-Marie bestaat, écht. Hij slentert geregeld langs de Molenbeekse kanaalkant. Je herkent hem aan zijn schouders die ontleend lijken aan een blanc bleu belge, aan de twee vetrollen in zijn nek die als witte pensen op elkaar gestapeld liggen, maar vooral aan de diepe frons op […]
Op de Oude Graanmarkt bundelen bomen het felle licht tot krachtige stralen die groepen kinderkopjes accentueren. Een stalen giraf vist een loodzware theezak uit een container. De luidruchtige toerist definieert zichzelf vandaag als manzwangere bierton, vacuüm gezogen onder een fluoroze polo en nepleren heuptas, voortbewogen door coureursbenen in safaribruine broekspijpen en casual herenschoenen met witte zool. […]
Isolatie. Decoratie. Investering. ‘We kunnen het allemaal gebruiken’, moeten de ontwerpers van metrostation Louiza gedacht hebben, toen ze een van de ingangen opwaardeerden met het wandtapijt van Edmond Dubrunfaut. Het Brussels verhaal van deze 20ste-eeuwse beeldende kunstenaar speelde zich tijdens de Tweede Wereldoorlog af, toen hij Doornik verliet om aan het Hoger Instituut voor Bouw- […]
Terneergeslagen gezichten brengen een ootmoedig eerbetoon aan de grauwe zondagochtend. Straatstenen, gebouwen en mensen in grijswaarden worden meegevoerd door een kwaaie alcohollucht. De capitool, vergaarbak van menselijk secreet, prikkelt de neusharen. Duizendeneen kapsels, gelaatsuitdrukkingen, ritmes, gedragingen en emoties: overdadig veel ikken plegen een aanslag op je zintuigen. Zelfvervolmaking en zelfverwezenlijking druipen in slogans en verzen […]