Het is de tijd van de jaaroverzichten. Ook BrusselBlogt kijkt terug op een gevuld jaar met veel bijdragen over uiteenlopende onderwerpen. Een terugblik op 2013 in citaten uit onze artikels. Vandaag deel twee.
Mei
Het is dinsdagochtend, 7 mei, 5.25 u. Op een gemiddeld tijdstip als dit, heb ik de gewoonte te slapen. Niet alleen omdat de massa het doet en ik een kuddedier ben, maar ook omdat mijn slaapnoden nogal groot zijn wegens een eigenzinnige lever. Vandaag wordt mijn slaapdrang nog eens extra versterkt door een deadline voor school en nog massa’s werk in het verschiet. Maar ik lig wakker en besef dat ik het alwéér vergeten ben, het aantal brievenbussen. (Open brief aan de Zennestraat 18)
Nog diezelfde avond word ik beroofd van mijn portefeuille. Arm, maar een illusie rijker: overal schuilt het kwaad. Zelfs in onvermoede onschuldige dorpjes huist de duivel. (Brussels by valavond)
Heel wat jongeren, jonge gezinnen en kwetsbare mensen staan te popelen voor een betaalbare woonst in Brussel, maar worden door de hoge huur- en koopprijzen afgeschrikt of weggeduwd in appartementen nauwelijks die naam waard. Inmiddels zien zij talloze panden verkrotten, terwijl het aanbod aan kantoorgebouwen de markt overspoelt. Bovendien loopt de wachttijd voor een sociale woning op tot ruim 10 jaar, waardoor een grote groep mensen zich zelfs niet meer inschrijft. (De stadskanker genaamd leegstand)
In Ten Weyngaert, De Markten en Essegem kun je terecht voor een basiscursus naaien. Ook enkele naaicafés en naaiateliers hebben in Brussel hun deuren geopend. Gedaan dus met het geitenwollensokkenimago. (Rock’n’Roll naaien met Madeleinekes!)
Juni
Ouden van Dagen worden enkel overdag getolereerd, en dan nog. De stad, deze stad, is ontiegelijk wreed voor haar grijsaards. (De Grijsaards)
Na het lezen van In Brussel van Hans Vandecandelaere besef je voor de zoveelste keer hoe ongelooflijk divers Brussel wel is. Het boek geeft inzicht in de samenstelling van de Brusselse bevolking, waarbij elke bevolkingsgroep een boek op zich zou kunnen vullen. Maar het is ook een verhaal van mensen. Mensen die op zoek zijn gegaan naar een beter leven. (Rijk Brussel)
Voor één keer zijn wij het die een plaats opeisen, een plaats die symbool staat voor de manier waarop in Brussel nog altijd gemorst wordt met de publieke ruimte, waar families, jongeren en zachte weggebruikers nog altijd moeten vechten voor hun plekje. Met een picknick doe je mensen dromen over hoe Brussel er kan en moet uitzien. En om te dromen vragen wij geen toestemming. (Vaders voor Pic Nic the Streets)
Ook ik ben een give box-adept. Ik heb er mijn oude keepershandschoenen, een Walibi-glas en een loopmedaille aan toevertrouwd en was blij te merken dat ze dezelfde dag al verdwenen waren. Ik mag hopen dat buurtjongetjes er nog plezier aan beleven. Zelf heb ik in de box een bierglas en een roman van Tessa De Loo gevonden. (Give it away now!)
Het spreekt voor zich dat we geen groen voor deze projecten zullen opofferen. We willen het park net doen groeien en opentrekken naar de buurt, met veel meer in- en toegangen. (Hoogbouw Fontainas beweegt gemoederen)
Juli
Een journalist vertelt dat de opname eerder in de namiddag is gemaakt in het Koninklijk Paleis. Meteen valt mijn franc. Of beter: mijn euro met koning Albert aan een zijde. Want de metro reed niet toen de koning zijn toespraak hield. (Metro staat stil voor koning Albert)
Dat ik op straat aangesproken word, gebeurt wel meer. Men is dan de weg kwijt of vraagt op de man af om wat geld. In het laatste geval hou ik doorgaans de boot af, schud met het hoofd en loop dan zonder iets te zeggen door. Het gebeurde al een paar keer dat diegene voor mij er zo hongerig bij stond dat ik hem of haar aanbood om een belegd broodje te kopen. Geld geef ik bijna nooit. (Empathie)
De Spaanse mindervalide dame vertelt ons dat we het best even naar de website van het agentschap surfen, onze gegevens invullen en vervolgens een waarborg storten van 2.720 euro. Pas dan wordt er een afspraak geboekt met een makelaar van het agentschap voor een eerste bezichtiging van het appartement. (Oplichters op vastgoedwebsites)
Brussel is een ander verhaal dan Antwerpen. Ik heb het gevoel weer mezelf te kunnen zijn. Dat is vooral te danken aan de stadgenoten die mij als nieuwkomer aanvaarden. Omdat integratie natuurlijk van twee kanten komt, moet ik ook de nodige stappen zetten. (Integreren in Brussel is makkelijk)
Mijn gut feeling – maar meer dan een vermoeden is het niet – is dat de aannemer die de laagste kostprijs biedt aan de haal gaat met het project. Criteria zoals kwaliteit, ervaring, materiaalkeuze, opgeleverde projecten e.d. lijken van ondergeschikt belang als je het knoeiwerk in Brussel bekijkt. (Aannemen in Brussel: a race to the bottom)
Augustus
Rep je naar Ter Kamerenbos, maar kies liefst een regenachtige dag uit. Want het ongebruikte zwembad bij stralend zomerweer: het piekt. Turbulenties aanbrengen op een rimpelloos wateroppervlak: daarmee zouden ze de bezoekers toch moeten laten experimenteren? (Turbulenties in Villa Empain)
Na amper één editie vinden 3.062 personen Les Jardins Suspendus, de ‘rooftop apéros’ op het dak van Parking 58, leuk, zodat het wel eens de hit van de zomer zou kunnen worden. De organisatie belooft alvast beterschap, want vorige zaterdag was het lang aanschuiven voor drankjes. (Gezocht: dakterrassen)
Bijna 300 meldingen van geweld tegen holebi’s in Brussel in een jaar tijd. Dat blijkt uit de eerste gegevens van de Bashing app, die vorig jaar werd gelanceerd. (Is Brussel onveilig voor holebi’s?)
Geus zou afgeleid zijn van gueux, een archaïsch synoniem voor straatlopers en is een term die in de zestiende eeuw gebruikt werd om dissidenten van de Spaanse adellijke broodheren te benoemen. Misschien dat dezer dagen de populariteit van de geuze er wat mee te maken heeft. Men draagt bij tot een overlevering door wat masochistisch de zuurte te zoeken in glazen bier. (Gewijzigde smaak)
Roze tenuetjes, gouden kettingen, Marcellekes met portretten van Danny Fabry en Johnny Hallyday, zilveren babydolls,… Bijwijlen lijkt het Bal Marginal waar alle vormen van vestimentaire ongein kunnen. Alleen wie heeft dit bedacht? Schitterend levensecht straattheater. (Allezhup, nog een rondje!)
Een wandeling in het Poelbos deed ons de drukte van de grootstad even vergeten. Mooie natuur, dieren op de kinderboerderij, paarden in de wei. Na een flinke wandeling hielden we even halt op het gezellige terras van een mooi gerestaureerd gebouw. (Een gezinsuitstap in Jette)
