BrusselBlogt
Aangekomen op het ruime voetpad aan het begin van de Munthofstraat kijkt Thierry terug, van Sint-Gillis naar het centrum, de vijfhoek, 1000 Brussel. Hij beseft dat hij deze wandeling naar en van het werk zal missen. Meer dan het werk zelf. De spannendste zaken gebeuren al wandelend. Deze vertrouwde straten, deze begane wegen, deze voetpaden, […]
John komt binnen met Spikey en legt de post op de hoge tafel in de gang. Thierry herkent het logo van ABC meteen, pakt de rechthoekige vensterenvelop met zelfklevende sluiting, ruikt eraan en onderzoekt het papier op persoonlijke sporen van Mohamed of mevrouw Roemer. Hij scheurt de envelop open met zijn wijsvinger en vist er […]
Wit. Een horizontale blauwe lijn op een groene. Als een filmdoek strekt het blauw zich uit naar boven, het groen ontrolt zich omlaag tot er zich een achtergrondbeeld manifesteert. Zwitserse bergen ploffen tevoorschijn. De camera glijdt een klaslokaal binnen. Hier wordt geleerd. Perkament-kleurige wandvullende atlaskaarten. Afgewassen muntgroene muren. De ramen wagenwijd open, zicht op witte […]
Nog steeds in de Wolstraat, met zicht op de lantaarns van de groene, lieftallige Place de Sainte-Justine, wordt Thierry eensklaps overvallen door een loodzwaar gevoel van gevangenschap, van onontkoombaarheid, dat hij bij een volgende stap een tunnel wordt ingeduwd van waaruit hij nooit meer zal terugkeren, het benauwt, beneemt hem letterlijk de adem. Hij wil […]
Tram 92 glijdt voorbij richting het zuiden en Thierry tracht zich de prachtige zin van Herman Teirlinck uit het boek ‘Het ivoren aapje’ voor de geest te halen. Deze zin, ergens in hoofdstuk IV van het tweede gedeelte, leest als volgt: ‘De Louizalaan was eenzaam. Soms zoefde er een elektrische tram voorbij, die om zijn […]
In het aanschijns van de grootste rechtbank ter wereld zet Thierry een eerste pas op het Poelaertplein, tevens het grootste plein van de stad, en hij voelt zich meteen opgenomen in iets dat groter is dan hijzelf. De zon drapeert haar stralen over de verschillende soorten steen en Thierry waant zich een filosoof te midden […]
Thierry volgt de opwaartse baan van zijn portefeuille die hij zonet het zwerk heeft in geslingerd. Over zijn hoogtepunt komt de neerwaarts gaande vuist van de Brusselse burgemeester Louis-Paul-Antoine de Wellens van ten Meulenberg met een klap neer op de houten tafel van de gemeenteraad. Het is 1827 en er werd een nieuwe straat getrokken […]
Thierry’s voorhoofd plakt tegen de koele Neuhaus-vitrine. Hij kan noch de bedwelmende geur van de chocolade oproepen noch de verschillende tinten bruin onderscheiden in de pralinedoos voor zich. Enkel een plekje om te schuilen in een papieren vormpje op de bodem tussen de ballotins en de caprices kan hem verleiden, met het zilveren inlegvel tot […]
De zon neemt meer en meer bezit van de Tour Blaton, de wolkenkrabber van 80 meter hoog die als een gigantische middelvinger de plaats heeft ingenomen van het prachtige Maison du Peuple van architect Victor Horta. Deze stadskanker van 26 verdiepingen markeert het begin van de Hoogstraat en het einde van het socialisme. In Thierry’s […]
Het is 14 minuten geleden dat Thierry van huis vertrok en John hem uitwuifde. Het is 12 minuten geleden dat Diane hem sms’te dat ze vandaag niet zou komen naar het straatfeest. Het is 9 minuten geleden dat Mohamed hetzelfde deed. En het is 4 minuten geleden dat Thierry weer eens aan Kevin dacht. Het […]
De brief brandt in zijn broekzak. Thierry kan het bestaan van de brief niet langer negeren. Met tegenzin opent hij de chique uitnodiging en schuift hij er een muntgroene kaart uit, beschreven met gouden krullende letters die schaduw maken. Ze gaan dan toch trouwen, mompelt Thierry. Waarom? Zijn beste vriend Gerrit heeft dan toch besloten […]
Met vastberaden tred beent Thierry naar het groenige standbeeld van de Belgische verzetsheldin Gabrielle Petit midden op het Sint-Jansplein. De horizontale uitloper van de sokkel, een halve meter boven de grond, doet denken aan een flamencojurk, is bezaaid met bloemenkransen en verregende linten met de Belgische driekleur: grijs, licht geel en roze. – Het kan […]
Thierry haast zich de Violetstraat in die het begin markeert van de klim naar de bovenstad. Enkele passen en hij houdt halt voor het Mode- & Kantmuseum, waar hij zijn rugzak afdoet, deze op de vensterbank zet, openritst en er zijn rode brooddoos uithaalt. Op nummer 24, 12 huisnummers verder, stapt de reus Simon het […]
Vlad schroeft de dop terug op zijn vulpen en legt hem op het kladblok. Hij leest het uur dat hij net heeft opgeschreven: 7.38 u. Nog even, mompelt hij. Hij richt zijn aandacht terug op de computerschermen voor zich die live-beelden tonen van de Steenstraat, de Kolenmarkt en de Vruntstraat. Spits gezicht. Vlad buigt zich […]
De 20-jarige Maria van Bourgondië trouwde op 19 augustus 1477 met de 2 jaar jongere kroonprins Maximiliaan I van Oostenrijk. Het weer was zwoel en ten slotte nat. Er weerklonk trompetgeschal, en er lagen tapijten van irissen en andere Brusselse moerasbloemen. Uit ramen wapperden fluwelen rechthoeken met kanteelmotief, omzoomd tegen de natuursteen. Iedereen werd bruidsmeisje. […]
Tegen de binnenwand van Thierry’s oogleden wordt er vuurwerk geprojecteerd. Heldere kleuren oceaanblauw, fel napelsgeel, kersenrood, rose de Parme, lila en vaal olijfgroen die hij wil vasthouden en voelen. Vanaf het moment dat hij ze benoemt, verdwijnen ze. Thierry verlangt naar Italië. De golven van de Ligurische zee die gebroken worden door rotsen als kristal. […]
Er was niets meer. Een desolaat landschap net achter de Grote Markt, opgetrokken uit steen, gruis, zand, vermolmd hout en algehele muffigheid. Door het openscheuren van de stad van noord naar zuid en het slopen van het middeleeuwse centrum kwam er een oergeur naar boven die eeuwenlang net onder de oppervlakte had gesmeuld en nu […]
Via 1 van de 7 toegangswegen wandelt Thierry het Beursplein op, tussen links Pizza Hut die al een tijdje dicht is en rechts McDonald’s waar reeds enkelingen aan kleurloze tafels koffiedrinken. Via het keldergat rechts van de ingang schuiven er enorme zakken met bevroren hamburgerbroodjes naar -1. De adem van de vrachtwagen is zichtbaar. Op […]
Thierry loopt het voetpad af, het zebrapad op en laat een donkerblauwe Volkswagen voorbijschieten richting de Van Arteveldestraat. Pompende muziek en zweet zweven achter de auto aan. In de Paul Devauxstraat is alles in gereedheid gebracht voor de derde akte. Als je goed kijkt, zie je nog enkele mensen wegduiken die de laatste props op […]
Tijdens de nacht van 18 op 19 november 1744 werd er een zwart madonnabeeldje gestolen uit een kapelletje gelegen op de straat die het decor vormt van de tweede akte van dit verhaal. De dief gooide het beeldje in de Zenne. Hij wilde het niet in eigen bezit. Hij wilde dat het niet bestond. Thierry […]
Een zwaluw glijdt door de ultramarijne nacht richting Brussel Noord, een esdoornblad verlaat eindelijk het ouderlijke nest en de straatlantaarn nadert het einde van haar shift, nog minder dan 30 seconden om precies te zijn, wanneer Thierry de deur opent en zijn rechtervoet plaatst op het voetpad ergens halverwege de Melsensstraat aan de kant van […]
Voor het laatste stilleven, aka stilleven 15, moeten we terug naar het begin, naar de plaats waar het allemaal begon. Twee hemden per rolkoffertje (lila katoen, klassiek blauw gekreukt linnen, wit Egyptisch katoen met fijn indigo verticaal streepje en grijs corduroy – dat laatste hemd zal misschien te warm zijn), 4 paar sokken, 4 onderbroeken, […]
Tijdens het schrijven aan de biografie over het prille leven van stilleven 14 denk ik plots aan het hoeveschilderijtje van mijn overbuurvrouw Irène. Het stond meestal op de houten plank boven het doorgeefluik tussen haar keuken en de eetkamer. Van al haar schilderijen behandelde ze dit schilderij met de minste eerbied. Het schilderijtje van 30 […]
Wie schrijft die blijft. Wie schrijft, die rijft, de gevallen bladeren bijeen op een hoopje om dat hoopje te doen verdwijnen in een groene afvalzak, zodat de onderliggende aarde weer kan ademen. Door te schrijven ga je graven, wordt het gebeurde werkelijkheid en kijk je het monster in de ogen. Door het gevoel te benoemen, […]
Ik zet Netflix uit. Het weekend zit hoekig in mijn hoofd. Ik herinner me een loopton, na wafels met boter en witte suiker, in een verouderde speeltuin waarvan de houten latten niet meer mooi aansloten op elkaar en sommige platte kopspijkers steeds zichtbaarder werden. Om in evenwicht te blijven moest je blijven lopen. Om niet […]
Ik check het uur van aankomst op de prikklok en bereken wat dat betekent voor het uur van vertrek vanavond. De badge gaat terug de jaszak in en ik open de deur naar de trappenhal. Om niet uit mijn flow te raken laat ik de lift links liggen. Het wachten op de lift, het zich […]
Met de foto in de hand van het schilderij van de foto van stilleven 10 tracht ik te achterhalen wanneer ik deze blauwe plastieken zak juist ben tegengekomen. Het zakje komt waarschijnlijk uit de nachtwinkel Muneeb of uit de nightshop Rupali, beide gelegen aan de Locquenghienstraat. Misschien komt het zakje uit de magasin de nuit […]
Na het donsdeken, het warme water, een wolk Homme Idéal en het aantrekken van katoen en wol en jeans en leer en stof, doe ik Spikey de leiband om en zoek ik de sleutels en de kakzakjes om de eerste keer van binnen naar buiten te gaan. Van bruine warme donzige cirkelvormige rode stilte naar […]
Ik kijk stilleven 8 recht in de ogen en kom die van mij tegen in het raam van de hoedenwinkel en ik voel: vandaag ben ik het kwijt. De auto’s achter me rijden mijn reflectie doormidden. Do is albastwit, re is eierschaalwit, mi is vergeet-mij-nietjesblauw, fa is parelwit, sol is crèmewit, la is hertenbruin, si […]
Heb jij soms zin om deel te zijn van iets dat groter is dan jezelf? Nee, antwoordt Henry. Een groep waarvan je lid bent, probeer ik nog eens, en die je tijdens een dagje uit rondleidt zodat je zelf eens niets moet. Geen beslissingen nemen, enkel het rode vlaggetje van de leider volgen. Nee. We […]
Maandagmorgen is pijnlijk en betekent het officiële startschot van een nieuwe werkweek. Het einde van het weekend, de overgang naar een ander ritme, van structuur en van het luisteren naar iemand anders die jouw tijdsindeling bepaalt. Eenzaam in je plichtsbesef. Een mini-herinnering aan de eerste schooldag. Elke week. De weg naar je werk leg je […]
Spikey en ik lopen diagonaal over het achterste deel van het Sint-Katelijneplein (dag zwarte toren!) naar de straat, het Zaterdagplein (of, voor stripfiguren, de Kiekeboestraat). Spikey zoekt de beschutting op van de huizen. Op het einde van de straat is het voetpad ingenomen door een werklift die daar al een eeuwigheid staat met het oog […]
De weg naar het werk is de weg die je het minst goed kent. Je bent hem al zoveel keer op- en afgelopen dat je er niets meer van ziet. Het moet efficiënt en snel gaan. Het enige wat je opvalt aan de weg naar je werk is dat hij steeds meer gebruikt wordt, dat […]
Het derde stilleven heb ik uiteindelijk gekozen in het Warandepark. Het derde stilleven is een geval apart gebleken. Het is het enige stilleven waarvan het onderwerp absoluut deel moest uitmaken van deze reeks. Afval. Je hebt het in alle vormen en formaten en kleuren en je hoeft er in Brussel nooit ver voor te lopen. […]
Het tweede stilleven heeft mij gevonden tijdens de rustige wandeling. Het was liefde op het eerste gezicht. Even onverwacht als onvermijdelijk zoals het vinden van een schat ver in de buik van een piratenschip. De wijk tussen de Lakensestraat en het Martelaarsplein is heerlijk rustig om te wandelen met de hond. Hier ontkom je aan […]
De reeks ‘Kleur stillevens in Brussel’ heb ik geschilderd als eerbetoon aan de stad waarin ik woon. Door het schilderen wordt het leven even on hold gezet en kan je een beetje orde creëren in de ongelooflijke chaos die Brussel is, een heerlijk gevoel vergelijkbaar met het opruimen van je kamer. Nadat ik een tijd […]