BrusselBlogt
Vierentwintig december. De ochtend van kerstavond. Ik ben op het Vossenplein. Op zoek naar cadeautjes. Niets specifieks, dat lukt hier niet. Je kijkt om je heen tot je iets ziet wat bij een dierbare in je hoofd zou kunnen horen. Hier komen de dingen naar je toe, als je ze je laat overkomen. Dikwijls zijn […]
Van ver zie ik hen al, op de rug, achter het raam van het café. Zij aan zij. Zij een geruit kleedje, hij een gebloemd hemd. Ik maak een foto van het gelukkige moment waarop zij nog niet zien dat ik er al ben. Dan ga ik het café binnen. ‘Je bent net op tijd, […]
Ze zit er al, op een bank, voor de Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekt-Ontvangen-Kerk. Op de eerste lentedag. Met haar groene wintermantel. We kussen elkaar. Ze lacht. Blij dat het weer mag. Ik zou niet weten wie van ons twee het meest van deze plek houdt. Zij komt hier vaker, denk ik. Een paar keer hebben we elkaar hier […]
De eerste werkdag van 2022. Ik geef vandaag nog geen les, maar zal thuis werken voor school. Zoals elk jaar weer voel ik het nieuwe jaar zwaar op me vallen. Maar dan nog een beetje meer. Ik neem het kleinste, dunste boekje uit mijn boekenkast. Van een geliefd schrijver. Een toneelstuk, met een cover groen […]
Gaan we nog een laatste boeket plukken?’ Het is 11 november, we zijn allebei vrij, hij vindt het een goed plan. We nemen de tram. Bij het ziekenhuis stappen we uit, we wandelen richting Laarbeekbos en nemen voor de Chalet het smalle paadje naar rechts. Het ligt er elke keer weer wat modderiger bij. We […]
Alle wegen leiden naar het Vossenplein. Toch neem ik altijd dezelfde weg. De metro tot het Zuidstation, daar met de roltrap naar de Engelandstraat, de hoek om, de Zuidlaan over, de Huidevetterstraat in, rechtsaf de Spaarzaamheidsstraat in naar het plein. De coronacrisis heeft me ontregeld. Maandenlang mocht de rommelmarkt niet meer doorgaan. Een groot gemis. […]
Een verhaal uit 2014 – in memoriam café Chaff op het Vossenplein Hier lagen levens. Leeggegoten in dozen, zonder sorteren. Voor veel voorwerpen was dit de laatste halte voor ze naar het afval gingen. Soms waren ze al afval maar werden ze toch nog te koop aangeboden. Sinds mijn kindertijd was dit mijn meest geliefde […]
Nog negen minuten voor de negentien komt. Omdat ik niet graag stilsta, stap ik naar de volgende halte. Wanneer ik daar aankom, duurt het nog steeds negen minuten voor de negentien komt. Ik loop door naar het station. Ook hier moet ik nog negen minuten wachten, geeft het bord aan. Ik stap verder. Op de […]
De man bij de ingang begroet me met een vriendelijk knikje naar de handgel-dispenser. Die is hier gul, weet ik, hij geeft je snel te veel. Voorzichtig trek ik aan het hendeltje, wrijf mijn handen in. Ik volg de witte pijlen op de vloer naar rechts, waar de aanwinsten staan. Er staat een karretje vol […]
Zaterdag 13 maart 2021. Eén jaar geleden veranderden onze levens heel ingrijpend. De krant besteedt er een hele bijlage aan, zie ik online. Er staat een artikel in over aanraking, of ons gebrek daaraan in het voorbije jaar. Dat wil ik graag op papier lezen, in een fysieke krant. Snel trek ik mijn jas aan […]
Ergens in het najaar van 2015 kreeg ik op het werk een sollicitatiebrief. Ik twijfelde steeds vaker of mijn administratieve job me nog genoeg voldoening gaf, maar sollicitatiebrieven kreeg ik graag. Ik las ze aandachtig en probeerde steeds een persoonlijk antwoord te geven. Deze brief raakte me: ik kende de afzender ervan. Niet persoonlijk, ik […]
De kant met de bomen of de kant die is opengebroken? Moeilijk kiezen altijd hier. De kant met de bomen lijkt logisch, maar altijd ligt er een dode rat. Dat weet ik, en toch schrik ik er iedere keer weer van. Omdat ik telkens hoop dat er deze keer eens geen dode rat zal liggen. […]
Nepzonlicht wekt me om zes uur. Even vloek ik. Dan sta ik op. Ik doe dit graag voor de cursisten van mijn school, voor de zieke collega die ik vanochtend zal vervangen. Ik neem tram 19 tot halte De Wand. Het is gelukkig nog rustig op de tram. Het vroege opstaan is al vergeten wanneer […]
De oudste dochter die weer thuis woontde jongste naar haar toe zien groeienvan dag tot dagde man die ’s ochtends naar het werk vertrekten gewoon de trap opgaatnaar de slaapkamertot ik roep dat het tijd is om naar huis te komenvoor het avondmaalop vrijdagavond karaokeomdat The Voice Kids niet meer doorgaateen duet met de man, […]
Met een bibliotheekkaart van één Brusselse bibliotheek, mag je in alle Brusselse bibliotheken materialen ontlenen. Al jaren maak ik daar dankbaar gebruik van. Geregeld kom ik in de bibliotheken van Jette, Koekelberg, Brussel Centrum, Molenbeek, Ganshoren, Neder-Over-Heembeek en Anderlecht. Elke bibliotheek legt haar eigen klemtonen. De ene bibliotheek heeft een bijzonder cinefiele dvd-collectie, de andere […]
Ik ben van B. naar A. gereisd, om een geliefde schrijver te parafraseren. In B. ben ik al jaren thuis, in A. kom ik thuis bij mijn ouders. Iedere keer als ik in A. kom, zijn er weer dingen veranderd. Plekken zijn verdwenen, andere zijn plots uit de grond gerezen. Zo sta ik op mijn […]
Net voor het concert zou beginnen, schuifelden twee oude mensen arm in arm de zaal binnen. De altijd attente ticketverkoopster was van achter haar balie gekomen om hen te begeleiden en hen persoonlijk hun plaats op de eerste rij toe te wijzen. Ik herkende de man meteen: het was professor De Vriendt, van wie ik […]
Het was stil op straat. Bleven de mensen preventief binnen voor de storm die morgen lelijk zou huishouden? Ik ging nog snel even naar de bibliotheek. Lectuur inslaan voor de volgende dag. In mijn bibliotheek keek ik altijd bij de nieuwe boeken. Ze stonden uitgestald op wandplanken, meteen links als je binnenkwam. Enkele weken geleden […]
In 2002 vertrok een groepje Brusselse scouts op kamp naar een weeshuis in Roemenië. Laetitia De Blauwe was een van hen. Ze was er niet helemaal gerust in, want ze vertrokken met een groep van meisjes naar een weeshuis waar overwegend jongens zaten. Het werd een levensbepalende ervaring. Toen ze aan het eind van het […]
Enkele dagen geleden nog heb ik aan haar gedacht. Na al die jaren mis ik haar nog steeds heel erg, bij vlagen. Ons afscheid was heel plots geweest. Onze band heel innig. Mijn intiemste zielenroerselen had ik haar toevertrouwd. Tot zij moest vertrekken. Nu staat ze hier na vijfendertig jaar opnieuw voor mijn neus. De […]
Zondag eindigde de zomer in Brussel. Met zijn begin. Het Plazeyfestival in het Elisabethpark van Koekelberg, dat al zo lang ik me kan herinneren de zomervakantie inluidt, werd dit jaar naar laatste weekend van de vakantie te verplaatst, naar 1 september nog wel. Het voelde raar. Ook omdat het de laatste zomer van Bar Eliza […]
Het is vakantie. Het is heel warm. De jongste dochter verhuist binnenkort naar de kamer van de oudste dochter. Ze wil graag wat nieuwe spullen kopen voor haar nieuwe kamer. Een rekje, een wandplank, een prikbord en lampjes. We gaan naar het woonwarenhuis. We nemen de tram. Ik ga links bij het raam zitten, mijn […]
Negenentwintig mei. Het gaat even niet zo goed met mij. Ik neem de trein naar Oostende. De voorbije twee jaar heeft de zee altijd rust en raad gebracht. ‘Oostende trekt mensen aan die willen veranderen,’ schrijft Koen Peeters in zijn ode aan de kuststad. Ben ik hier daarom zo vaak naartoe gekomen? Van het station […]
Ik ben op weg naar Wijnheuvelen voor een wereldbol. Waarom de halte zo heet, weet ik niet. Misschien waren er lang geleden wijngaarden in de Wijnheuvelenstraat. Waarom het geen Wijnheuvels zijn, weet ik ook niet. Wellicht werd het meervoud nog anders gebouwd toen hier wijn verbouwd werd. De wereldbol zal ik zomaar krijgen van een […]
Vandaag hebben we berichtjes gelezen in de klas. Berichtjes die bij de ingang van de supermarkt hangen. Mensen bieden iets aan, of ze zoeken iets. Ze bieden iets aan dat ze goed kunnen. Ze kunnen goed klussen, babysitten of strijken. Ze willen graag bij jou komen klussen, babysitten of strijken. Als jij iemand zoekt die […]
‘Kijk goed als we afstappen, deze tramhalte lijkt op jouw sjaal.’ Een roodharig meisje van een jaar of tien zegt het tegen haar kleine zus. De kleine zus staat met de rug naar me toe, de sjaal kan ik niet zien. Ik ben benieuwd. Op de muren van halte Lemonnier staan grote handen getekend in […]
Ik moest me gaan inschrijven bij de werkloosheid. Dat was vijftien jaar geleden. De nacht voordien sliep ik slecht. Ik bewaarde nare herinneringen aan de tijd waarin ik interimjobs deed en me heel geregeld opnieuw moest gaan inschrijven bij de Brusselse Hulpkas voor Werkloosheid, beter bekend als de CAPAC. Hoewel ‘werklozen’ tegenwoordig met het meer […]
Mijn opa en oma woonden in een bos. Vanuit haar keuken zag mijn oma haar grote composthoop, waarin de kippen van een nabije boerderij pikten. Er stond een vogelhuisje naast waaraan mijn oma halve kokosnoten hing, die ze vulde met frietvet en een zadenmengeling. ‘Daar is het winterkoninkje,’ of de bonte specht – ik hoor […]
Enkele maanden geleden maakte ik een bijzondere avondwandeling in het Jetse Boudewijnpark. Het was een erg warme dag geweest. In de vooravond had het hard geregend. Rond een uur of acht ’s avonds was het weer opgeklaard. Ik besloot te gaan wandelen. Ik herkende het park niet meer. Het was in een mysterieuze nevel gehuld. […]
Ik loop door de lange straat die van het Jetse station naar het Spiegelplein gaat. Bij het Garcetpark wacht ik op de hoek om over te steken. Aan de overkant staat een man met kortgeschoren haar. In zijn rechterhand houdt hij een sigaret, in zijn linkerhand zijn smartphone. Hij steekt de straat over, lezend op […]
Het is avond. Het heeft geregend. Het heeft heel hard geregend na een warme dag. Nu is het gestopt. Ik ga naar buiten. Naar het park. Elke avond wandel ik in het park. In het park is er goede lucht. Er is vandaag niemand in het park. Ik ben alleen. Ik herken het park niet. […]
In de Vanderborghtstraat valt altijd iets te beleven. Misschien omdat het er zo rustig is. Bijna geen verkeer, weinig voetgangers. Of omdat ze zo lang is en zo breed. Of omdat ze door twee gemeenten loopt – Koekelberg en Ganshoren. In plaats van bus 13 of 14 te nemen, loop ik heel graag van Simonis […]
We gingen nog eens naar de film. Mijn man, mijn oudste dochter en ik. We hadden geluk: de film die we wilden zien, speelde in zeven zalen, waarvan twee in de bovenstad en drie in het centrum. In de Brouckère draaide de film om 17:40. Hij zou dan rond 19:30 gedaan zijn, een prima uur […]
Waar word ik gelukkig van? Ik word gelukkig van ’s ochtends vroeg in Brussel op stap zijn. Ik douche, ontbijt en ga dan meteen naar buiten. Vandaag moet ik naar de dokter. Om tien over acht sta ik bij de tramhalte. Ik neem tram 19 naar Stuyvenberg. Ik ben 20 minuten te vroeg. Het is […]
Ik ben op zoek naar Pêle-Mêle, de bekende Brusselse tweedehandsboekenwinkel. In geen eeuwigheid ben ik er nog geweest. Mijn man was er onlangs. Hij heeft me gezegd dat de zaak in al die jaren niet veranderd is. Dat er nog steeds zo’n gezellige sfeer hangt en dat je er echt koopjes kunt doen. Daar wil […]
Er is weinig wat mij zo gelukkig maakt als vroeg in deze stad op pad zijn. ’s Ochtends douchen, ontbijten en dan meteen naar buiten. Vanochtend heb ik een doktersafspraak. Om tien na acht sta ik bij de tramhalte. Ik neem tram 19 richting De Wand. Bij Stuyvenberg stap ik uit. Ik hou van de […]
Misschien omdat er geen deur was. Je er zo kon binnenstappen. Misschien omdat hij in mijn hoofd geen naam had. Of omdat je je bezoeken nooit bewust plande. Je er gewoon heen ging als je in de buurt was. Omdat het handig was. En snel. Misschien omdat het hier zo goed draaide. Het altijd druk […]
Rechts en links draag ik boodschappentassen die ongeveer even zwaar zijn. Je moet het gewicht goed gelijk verdelen aan beide zijden, heeft de kinesiste me ’s ochtends gezegd. Een autoloos bestaan is met rugklachten niet altijd even makkelijk. Ik loop naar de bushalte. Ik heb geen goede dag vandaag. Zo snel mogelijk wil ik nu […]
Onze afwasmachine en onze wasmachine zijn stuk. Twee dagen voor Kerstmis hebben beide toestellen het gelijktijdig begeven. Wel toeval, twee toestellen die stuk gaan op dezelfde dag. Ze zijn van hetzelfde merk. Zouden ze in de fabriek geprogrammeerd zijn om op dezelfde dag de geest te geven? Of zou het ergens anders aan liggen? Misschien […]
‘Dit is José, ze hoopt vurig op een nieuwe eigenaar die leuke plannen voor haar heeft, anders moet José naar het containerpark. Dit valiesje is nog in goede staat, vermoedelijk gemaakt uit similileer. Zoekt jouw toneelgroep nog een valies met karakter of kan ze dienen als pronkstuk in je fotoshoots? Geef mij dan een seintje! […]
Ik klop. Er komt geen antwoord. Zacht open ik de deur. Ik zie haar voeten en kuiten, gehuld in bruine panty’s, liggend op het knalrode, harige sprei. De rest van haar lichaam zie ik niet vanuit de deuropening. Ze doet haar middagdutje. Ik wil weer weggaan. Dan slaat een andere deur op de gang hard […]
Vanochtend ging ik naar mijn osteopaat. Mijn nek zat al tien dagen geblokkeerd. Ik begaf me door de sneeuw naar de halte van bus 49. Die kwam er snel aan. Ik hoefde niet lang in de kou te wachten. Ik hoefde ook niet lang op de bus te zitten. Na tien minuten kwam ik aan […]
Het regent. ’s Morgens krijg ik een bericht in mijn mailbox. Iemand vraagt of ze de trip-trapstoel die ik op tweedehands.be te koop heb aangeboden, vandaag kan komen ophalen. Ze wil hem morgen schenken voor een verjaardag. Meteen overvalt me een gevoel van melancholie. Het is geen dag om de stoel waarop mijn twee dochters […]
Ik ben in Antwerpen, mijn tweede thuisstad sinds mijn ouders er wonen. Ik bezoek er een initiatief dat Brussel van mij meteen mag overnemen. Amici in de hippe Kammenstraat is een koffiebar die wordt uitgebaat door mensen met een mentale beperking. Het is een kleine bar. Er staan maar drie tafeltjes en er zijn vier […]
Donderdagochtend. De oudste dochter wil graag haar winterjas aan, hoewel de herfst nog moet beginnen. De winterjas is in de stomerij. Ik beloof hem vandaag te zullen halen. Wanneer man en dochters vertrokken zijn naar werk en school vertrek ik ook. Het is uitstekend weer om te wandelen: koud maar zonnig, een vrij stevige wind […]
De Rode Valies was enkele dagen in Berlijn. Voor het eerst. In de mooie buurt Prenzlauer Berg. Samen met man, dochters, moeder en vader Valies. De gele metro denderde over een donkergroene brug voorbij ons raam. Dat was ’s avonds mooi om te zien. Wandelend langs de brede, groene lanen besefte ik meteen: het is […]
Zoek je nog een betaalbare citytrip dicht bij huis? Dan kan ik je het bezette Jette aanbevelen. Volgend jaar zal het Spiegelplein volledig heraangelegd zijn en zal de nieuwe tram 9 stil langs de Jetselaan zoeven. Dan wordt Jette het nieuwe Elsene of het nieuwe Sint-Gillis. Maar voor de gentrificatie hier toeslaat, kan je nog […]
Een zonnige woensdag in juli. We gaan koffie drinken bij ‘Il Cappuccino’. We wandelen naar het marktplein, aan het eind van onze straat. Van ver zie ik hen aankomen. Hij draagt een bermuda, zij een roze rok. Ze stralen. Van op meters afstand voel ik hun rust, hun levensvreugde, hun liefde. ‘Wat een mooi koppel,’ […]
Ik ben in Muntpunt. Muntpunt is de bibliotheek van Brussel. Op het Muntplein. Ik kijk bij de boeken over naaien. Ik neem een boek uit de kast. ‘Love at first stitch’ is de titel. Liefde op de eerste steek. Niet op het eerste gezicht. Een man komt naar mij toe. Ik vind hem knap. […]
We woonden in de mooie Richard Neyberghlaan in Laken. Zo’n vijftien jaar geleden. Ik had nog niet zo lang geleden mijn eerste kindje gekregen en zocht een parttime job met goede uren, niet te ver van huis. In de Stadskrant zag ik een aantrekkelijke vacature: de blindenbibliotheek zocht iemand om deeltijds boeken in te lezen. […]
Begin december 2016, een natte winteravond. Ik liep naar het Kaaitheater. Bus 14 had me tot bij Thurn en Taxis gebracht. Ik had niet, zoals gewoonlijk, de metro naar IJzer genomen. Waarom ik de bus had genomen? Afwisseling is soms nodig. De bus of de metro, het zijn van die kleine beslissingen die het verschil […]
Net Brussel heeft de regeling voor de ophaling van huisvuil drastisch veranderd. De communicatie hierover was bijzonder onduidelijk: we kregen een folder in een bruine envelop. Nergens stond er dat deze belangrijke nieuwe informatie bevatte over de huisvuilophaling. Er was ook geen moeite gedaan om het enigszins visueel duidelijk te maken, voor mensen die het […]
Naast de school waar ik op zaterdag les volg, is een kleine snackbar die uitgebaat wordt door twee Marokkanen. Je kunt er niet goed naar binnen kijken. Op het gelijkvloers staan bakken in plexiglas waar je zelf met een grijptang een koffiekoek uit mag nemen. Om naar het verbruikersgedeelte te gaan, moet je trapjes op. […]
We zijn wat laat vertrokken. De rommelmarkt loopt al op zijn einde. We vinden het niet erg, we komen voor de sfeer. Bovendien kan je net nu soms koopjes doen. Het eerste wat we zien is een zeilboot. ‘Zoals Kuifje in “Het geheim van de Eenhoorn”’, zegt mijn man. Hij heeft onlangs de film nog […]
Vandaag moet ik naar metro Maalbeek. Het schiet als eerste door me heen bij het ontwaken. Het maakt me een beetje zenuwachtig. Sinds de aanslagen, nu zeven maanden geleden, ben ik er nog niet geweest. Ik heb niet veel te zoeken in de rijke Europese wijk. Maar vandaag moet ik naar een infosessie over de […]
Zondagavond, het regent, het is kil, de herfst is eindelijk daar. Ik ga naar een concert. Als ik mijn kaartje niet maanden geleden al gekocht had, zou ik niet meer buitengaan. Het was niet nodig het kaartje zo lang op voorhand te kopen. De zangeres die optreedt is nog onbekend. Dat ik vanavond op weg […]
Tegenover me zit een man op zijn smartphone. Naast me zit een vrouw op haar smartphone. Schuin tegenover me zit een vrouw met oortjes in. Ik staar wat voor me uit, naar het felgroene brede lint dat de man om zijn hals heeft hangen, met een badge eraan, waarop zijn naam, Wim Martens. Waarom heeft […]
We stappen uit in premetro Parvis de Saint-Gilles, met de glanzend blauwe tegeltjes waarop fragmenten uit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens zijn aangebracht. Eén letter op elke tegel, met monnikenwerk moet het tot stand gekomen zijn. Dit indrukwekkende kunstwerk werd ontworpen door Françoise Schein. Haar naam doet misschien geen belletje rinkelen, […]
Een somber en vuil straatje in Molenbeek: de Vermicellifabriekstraat. Mocht ik er wonen, dan zou ik mijn adres ongetwijfeld in het Frans zeggen: Rue de la Vermicellerie. Het genot die “vermicellerie” over mijn tong te laten rollen… Het is in Brussel heel gebruikelijk dat je als Nederlandstalige bepaalde straatnamen in het Frans zegt. Zo noemt […]